H διαφαινόμενη συνεργασία διανομέων αναβολικών – στεροειδών φαρμάκων ( steroid dealers) καθοδηγητών και νέων φιλόδοξων γιατρών διαπιστώνεται από την εκπεφρασμένη τους άποψη για την αναγκαιότητα της ιατρικής παρακολούθησης την περίοδο της χρήσης και μετά τη χρήση. Πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο όπου έχουμε την τριγωνική σχέση
Η παλαιότερη σχέση σε ευθεία γραμμή Πελάτης Χρήστης – Καθοδηγητής ντίλερ μοιάζει παρωχημένη και αναχρονιστική στο σύγχρονο ντοπαριστικό περιβάλλον. Πρωτίστως διότι η συνεργασία με έναν γιατρό αναβαθμίζει τον καθοδηγητή, που ταυτοχρόνως καθησυχάζει τον πελάτη χρήστη και δευτερευόντος ανυψώνει το ντοπαριστικό του προφίλ steroid methodos στην αντίληψη των πελατών που νιώθουν ασφαλείς από την συνεργασία του γιατρού με τον ντίλερ καθοδηγητή.
Φυσικα μια τέτοιας μορφής επί χρήμασι σχέση καθοδοδηγητή – γιατρού που στόχο έχει την οικονομική εκμετάλλευση των χρηστών ΑΑΣ είναι παράνομη για την πολιτεία βάση των νόμων και κυρίως βάση του καταστατικού των ιατρικών συλλόγων.
Νέοι χρήστες
Υπάρχει μια κουλτούρα αθωότητας μεταξύ ορισμένων εφήβων, η οποία όταν συνδυάζεται με την επιρροή των «στεροειδών γκουρού» μπορεί εύκολα να απεικονίσει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας σε όσους χρησιμοποιούν τα αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή. Ένας άλλος σημαντικός κίνδυνος στην αγορά αναβολικών στεροειδών στο διαδίκτυο και στην «μαύρη αγορά της γειτονιάς» είναι ότι μπορεί να νοθευτούν με άλλες επιβλαβείς ουσίες που αποτελούν ξεχωριστό κίνδυνο για την υγεία.
Τα αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή – ΑΑΣ έχουν δύο κύριους τρόπους δράσης στο σώμα: τα ανδρογόνα αποτελέσματα που μπορούν γενικά να θεωρηθούν παρόμοια με την τεστοστερόνη (αρρενωπότητα) και τα αναβολικά αποτελέσματα, αυτά που σχετίζονται με την ανάπτυξη πρωτεϊνών στο σκελετικό μυ και στα οστά. Ο ατομικός κίνδυνος για την υγεία ενός ατόμου ως αποτέλεσμα της λήψης ΑΑΣ εξαρτάται από το φύλο του, τη δόση και τη διάρκεια της χορήγησης. Η ατομική ευαισθησία στην έκθεση από τα ανδρογόνα πιστεύεται ότι συνδέεται με γενετικούς παράγοντες, την ηλικία και τον τρόπο ζωής.
Η εξελικτική πορεία της μυώδους κουλτούρας και της συναφούς χημικής υποκουλτούρας υποχρέωσε τους εμπλεκόμενους καταρχάς να αναζητήσουν δικλίδες ασφάλειας για το ντοπάρισμα τους στην βιβλιογραφία για τα ΑΑΣ και δευτερεύοντος στην εμπειρία από την προαγωνιστική και αγωνιστική περίοδο χρήσης των ΑΑΣ. Παρατηρώντας κυρίως τα τελευταία χρόνια την τρομακτική αύξηση των χρηστών ΑΑΣ διαπιστώθηκε σωρεία οργανικών και ορμονικών παρενεργειών. Η ανησυχία για αυτό επέβαλε μια καθησυχαστική δικλίδα ασφαλείας, και αυτό ήταν η συνεργασία με έναν διατεθειμένο γιατρό. Η συνεργασία καθοδηγητή των ΑΑΣ με τον γιατρό, αυτομάτως τον απενεχοποιούσε ως πρόσωπο που δεν ήθελε το κακό του πελάτη του, αντιθέτως φρόντιζε το πελάτη να συνεπικουρηθεί από τις εξετάσεις ενός γιατρού!
Ο νονός των στεροειδών ήταν ένας παθολόγος από το Μέριλαντ
Εάν γυρίσουμε πίσω στον χρόνο ο νονός των στεροειδών ήταν ένας παθολόγος από το Μέριλαντ που ονομάζοταν John Bosley Ziegler που ασκούσε ιατρική στην Olney, MD και διεξήγαγε έρευνα χημείας σε μια εταιρεία που ονομαζόταν Ciba Pharmaceuticals. Παραλληλα οι επαφές του με τους τότε σοβιετικούς για την τεστοστερόνη του άνοιξε το πεδίο στις ΗΠΑ. Φθάνοντας μετά από αλλεπάλληλες ανεπιτυχείς δοκιμές στην «επιτυχία» της Ciba Pharmaceuticals το 1958, με την δημιουργία του methandrostenolone, που η εταιρεία κυκλοφόρησε ως Dianabol.
Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, ορθολογικοποιήθηκε η χρήση των στεροειδών ως νόμιμο μέσο, οι παρατηρητές που εκτίμησαν τις αρνητικές κρίσεις απορρίφθηκαν και εμπεδώθηκε ο ισχυρισμός ότι τα στεροειδή δεν βλάπτουν σοβαρά την υγεία του χρήστη ή απειλούν την κοινωνία γενικότερα. [quote]Σήμερα η αλληλοσυσχέτιση μυώδες σώμα – δύναμη – ΑΑΣ είναι μια πιο ισχυρή πεποίθηση από ότι στο παρελθόν, σε αυτό επιδρά και το ανταγωνιστικό περιβάλλον.[/quote]
Σήμερα η αλληλοσυσχέτιση μυώδες σώμα – δύναμη – ΑΑΣ είναι μια πιο ισχυρή πεποίθηση από ότι στο παρελθόν, σε αυτό επιδρά και το ανταγωνιστικό περιβάλλον. Το Γερμανικό Πανεπιστήμιο Φυσικής Πολιτισμού, DHfK ή το πανεπιστήμιο της ντόπας από το 1950 προϋπήρξε με πολλές έρευνες και αποτελέσματα, με τμήμα ενδοκρινολογίας κατάφερε να επεκτείνει τις έρευνες στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αν και σήμερα κάποιοι γιατροί σε συνεργασία με τους καθοδηγητές πιστεύουν ότι πρωτοπορούν στην ανάγνωση της χημικής υποκουλτούρας . Ο νεωτερισμός τους είναι περισσότερο στο κέρδος αδιαμφισβήτητα.
