Αρχική » Παραλήρημα που προκαλείται από τα αναβολικά στεροειδή

Παραλήρημα που προκαλείται από τα αναβολικά στεροειδή

by admin

Η Δημοσίευση ως έχει, περιγραφή περίπτωσης – καταγεγραμένης υπόθεσης  σε κλινικό περιβάλλον από χρήστη αναβολικών στεροειδών ανδρογόνων (ΑΑΣ) που νοσηλεύτηκε στο τμήμα έκτακτης ανάγκης και αφορά τη διαχείριση της επιθετικής και αναστατωτικής συμπεριφοράς.


Τα αναβολικά στεροειδή ανδρογόνα (AAS) χρησιμοποιούνται συχνά από τους αθλητές για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης και την αύξηση της αντοχής λόγω των επιδράσεών τους στους υποδοχείς τεστοστερόνης.  Ωστόσο, έρευνες έχουν δείξει ότι έως και το 80% της χρήσης αναβολικών στεροειδών γίνεται από μη αθλητές, συμπεριλαμβανομένων των body-builders και των νεαρών ενηλίκων. Διατίθεται ποικιλία σκευασμάτων αναβολικών στεροειδών. Οι στοματικές συνθέσεις περιλαμβάνουν μεθυλοτεστοστερόνη, οξανδρολόνη και στανοζολόλη. Με την πάροδο του χρόνου, οι χρήστες προχωρούν σε ενέσιμες μορφές αναβολικών στεροειδών όπως η δεκανοϊκή νανδρολόνη και προπιονική τεστοστερόνη.

Κάποια στιγμή, αυτά τα στεροειδή χρησιμοποιούνται σε δόσεις πολύ υψηλότερες από τα συνιστώμενα επίπεδα. Οι επιβλαβείς επιδράσεις της χρήσης αναβολικών στεροειδών στη σωματική υγεία είναι καθιερωμένες και περιλαμβάνουν υψηλή αρτηριακή πίεση, γυναικομαστία, ατροφικούς όρχεις, οίδημα, ακμή και ταχεία αύξηση βάρους. Ωστόσο, οι ψυχιατρικές πτυχές της χρήσης αυτών των στεροειδών έχουν ιδιαίτερη σημασία και περιλαμβάνουν ψύχωση, παραλήρημα, μανία, κατάθλιψη και επιθετικότητα μεταξύ πολλών άλλων.  Αναφέρουμε μια υπόθεση που επισημαίνει τις νευροψυχιατρικές επιδράσεις της χρήσης AAS σε νεαρό άνδρα. Αυτή η μελέτη εγκρίθηκε από την επιτροπή δεοντολογίας και το Institutional Review Board της Hamad Medical Corporation (MRC-04-19-475) και η γραπτή ενημερωμένη συγκατάθεση ελήφθη από τον ασθενή.

 33χρονος άνδρας, που εργαζόταν ως σχολικός σύμβουλος, χωρίς οικογενειακό ιστορικό ψυχικής ασθένειας, που είχε προηγουμένως διαγνωστεί με διπολική διαταραχή το 2018, μεταφέρθηκε στο τμήμα έκτακτης ανάγκης ενός γενικού νοσοκομείου, αφού οι συνάδελφοί του κάλεσαν πρώτα τα επείγοντα που τον βρήκαν σε  κατάσταση σύγχυσης  στο διαμέρισμά του. Στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, παρουσίασε αλλοιωμένο επίπεδο συνείδησης και παρουσίασε αποδιοργανωμένη και ταραγμένη συμπεριφορά όσον αφορά την είσοδο σε θάλαμο θηλέων ενώ προσπάθησε να πάρει ένα κινητό τηλέφωνο άλλου ασθενούς, καταστρέφοντας παράλληλα  μια ενδοφλέβια στάση – στάγδην, τραβώντας ένα άγκιστρο από τον τοίχο και βλάπτοντας τη κάνουλα της παροχής οξυγόνου, η οποία αντιμετωπίστηκε με φυσικούς και χημικούς περιορισμούς. Ο διευθυντής του ανέφερε ότι απουσίαζε από την εργασία για τρεις ημέρες και ότι βρήκε αναβολικά στεροειδή στο διαμέρισμά του.

Στην αρχή της εισδοχής του στο νοσοκομείο, η εξέταση της ψυχικής του κατάστασης ήταν σημαντική για ασταθή επιρροή, άσχετο λόγο, εκτροχιασμό, διαφυγή ιδεών και αυταπάτες. Ήταν σε υψηλού κινδύνου φύλαξη και η νοσηλευτική ομάδα ανέφερε αποδιοργανωμένη συμπεριφορά όσον αφορά την κατανάλωση τσιγάρων, ενώ προσπάθησε να κάψει τα γεννητικά του όργανα με τσιγάρα, πηδώντας από το νοσηλευτικό σταθμό, ανίκανος να ενδύσει τον εαυτό του, προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τη γυναικεία νοσηλευτική τουαλέτα του προσωπικού,  είχε παραλήρημα και διαταραχή του ύπνου, εκτός από το μεταβαλλόμενο επίπεδο των αισθήσεων κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έκανε επίσης εσφαλμένη  αναγνώριση της γυναίκας θεραπεύτριας ως να είναι η  μητέρα του και προσπάθησε να φιλήσει τα πόδια της. Διαφορετικά, δεν εμφάνισε ψευδαισθήσεις, μεγαλοπρεπείς ψευδαισθήσεις ή έντονη διάθεση. Ήταν ζωτικά σταθερός και είχε ΔΜΣ 29. Η φυσική εξέταση ήταν αξιοσημείωτη εκτός από την ατροφία των όρχεων. Ανέφερε επίσης ότι έλαβε ταδαλαφίλη 20 mg για στυτική δυσλειτουργία.

Το ψυχιατρικό του ιστορικό είναι σημαντικό με παρόμοιο επεισόδιο το 2018 για το οποίο ο ασθενής εισήχθη σε ψυχιατρικό νοσοκομείο υπό την εντύπωση διπολικής διαταραχής και υποβλήθηκε  σε βαλπροϊκό νάτριο 2 g ημερησίως, ολανζαπίνη 20 mg ημερησίως, αλοπεριδόλη 5 mg δύο φορές ημερησίως και προκυκλιδίνη 5 mg BID. Πήρε τα φάρμακα για 3 μήνες και τα σταμάτησε λόγω καταστολής και αύξησης βάρους. Το παράπλευρο ιστορικό που ελήφθη από  τους γονείς ήταν αρνητικό για μανιακά συμπτώματα.

Το ιστορικό χρήσης ουσιών από τον 33χρονο ήταν  θετικό για τα αναβολικά στεροειδή. Χρησιμοποιούσε  ενέσιμη προπιονική τεστοστερόνη, τεστοστερόνη cypionate, και οξική τρενβολόνη από την ηλικία των 21 ετών για σκοπούς που αφορούσαν bodybuilding. Τελευταία είχε κάνει ενέσιμη χρήση τον Μάιο του 2019.  Περιέγραψε μια διαδρομή χρήσης από 100 έως 200 mg ημερησίως για 90 ημέρες. Ένα μήνα πριν από αυτήν την εισαγωγή, συνήθιζε να παίρνει δισκία metandienone tablets 20 mg ημερησίως.

Ο γενική αίματος, το ολοκληρωμένο μεταβολικό πάνελ CMP, η οσφυϊκή παρακέντηση, η υπολογιστική τομογραφία του εγκεφάλου ήταν αξιοσημείωτα. Η οθόνη τοξικολογίας ούρων ήταν αρνητική για αμφεταμίνες, κάνναβη, κοκαΐνη και οπιούχα. Ο έλεγχος HIV και σύφιλης ήταν αρνητικός. Η επεξεργασία της ενδοκρινολογίας απεικονίζεται στον Πίνακα 2

Ο ασθενής αντιμετωπίστηκε ως περίπτωση παραληρήματος που προκαλείται από τα αναβολικά στεροειδή. Η θεραπεία περιελάμβανε κυρίως αντιψυχωσικά, αν και στην αρχή της εισαγωγής τους στο τμήμα επείγουσας ανάγκης χρειάστηκε πολλαπλές, όπως απαιτείται, παρεντερικές βενζοδιαζεπίνες και αντιψυχωσικά. Πήρε εξιτήριο με  αλοπεριδόλη 7,5 mg και  κουετιαπίνη 700 mg ημερησίως και έφυγε στην οικία του . Ένα διάγραμμα χρονοδιαγράμματος φαρμακολογικής διαχείρισης φαίνεται στο Σχήμα

Χρονοδιάγραμμα φαρμακολογικής διαχείρισης. Ο ασθενής έμεινε στο τμήμα έκτακτης ανάγκης από την 1η έως την 4η ημέρα. Την 5η ημέρα εισήχθη στη μονάδα  ψυχιατρικής του νοσοκομείου. Στη συνέχεια αποχώρησε την 25η ημέρα. IV-Ενδοφλέβια. IM-Ενδομυϊκή; PO-Per os (από του στόματος οδός); PRN-όπως απαιτείται. ΑΜ-πριν το μεσημέρι PΜ-μετά το μεσημέρι  BID-δύο φορές ημερησίως. TID-τρεις φορές την ημέρα.

 

ΠΙΝΑΚΑΣ 2

Μία από τις βασικές πτυχές αυτής της υπόθεσης ήταν η διαχείριση της επιθετικής και αναστατωτικής συμπεριφοράς. Πολλές μελέτες έχουν συνδέσει τα AAS με την επιθετική συμπεριφορά.Οι αρχικές μελέτες σε ζώα ανέφεραν ότι η μακροχρόνια έκθεση σε υψηλές δόσεις τεστοστερόνης αύξησε το επίπεδο επιθετικότητας σε αρουραίους.  Μία πιθανή παθοφυσιολογία θα μπορούσε να είναι ότι η υψηλή επιθετικότητα σχετίζεται με μειωμένη νευροδιαβίβαση σεροτονίνης (5-HT), όπως αποδεικνύεται από τη μείωση τόσο του μεταβολίτη 5-HT όσο και του 5-HT, 5-HIAA, στον ιππόκαμπο ενηλίκων αρουραίων που εκτίθενται σε  τεστοστερόνη . 
Επιπλέον, η επιθετική συμπεριφορά μειώθηκε στη θεραπεία με εκλεκτικούς αγωνιστές των υποδοχέων 5-HT1A, 5-HT1B και 5-HT2A / 2C.  Ομοίως, οι  Ambar και Chiavegatto ανέφεραν μειωμένα επίπεδα mRNA 5-HT1B στον ιππόκαμπο, τον υποθάλαμο, την αμυγδαλή και τον προμετωπιαίο φλοιό ποντικών που έλαβαν νανδρολόνη υποδηλώνοντας ότι ο σεροτονινεργικός τόνος σε αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου έχει βασικό ρόλο για την επιθετικότητα που προκαλείται από AAS.

Ένα άλλο σημαντικό, αν και λιγότερο αναφερόμενο και λιγότερο μελετημένο αποτέλεσμα της χρήσης αναβολικών των στεροειδών είναι η σύγχυση και το παραλήρημα. Σε μια διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο crossover δοκιμή για τη μελέτη των νευροψυχιατρικών επιδράσεων των αναβολικών στεροειδών, παρατηρήθηκε επίσης σύγχυση και αυξημένη απόσπαση της προσοχής, εκτός από τη βία, την επιθετική συμπεριφορά και τα συμπτώματα που σχετίζονται με τη διάθεση, με υψηλή δόση μεθυλοτεστοστερόνης (240 mg / d).

Έχουν αναφερθεί επίσης περιπτώσεις παραληρήματος μετά από θεραπευτική χρήση κορτικοστεροειδών. Οι πιθανοί μηχανισμοί μπορεί να είναι οι ίδιοι με αυτούς που περιγράφονται για την επιθετικότητα και τη μανία που προκαλείται από τα AAS.

Όσον αφορά το παρελθόν, το ψυχιατρικό ιστορικό διπολικής διαταραχής με τον ασθενή μας, είχαμε αμφιβολίες ότι πράγματι υπέφερε από διπολική διαταραχή. Δεν μπορέσαμε να λάβουμε ιατρική αναφορά για την εισαγωγή του το 2018 καθώς ήταν σε άλλη χώρα εκείνη την εποχή. Ωστόσο, το ιστορικό ασφάλειας από γονείς ήταν αρνητικό για μανιακά συμπτώματα. Εκτός αυτού, ο ασθενής παρουσίασε κλινική εικόνα τύπου παραληρήματος μαζί με αποδιοργανωμένη συμπεριφορά και όχι μανιακό τύπο.

Στην καλύτερη περίπτωση υποθέτουμε ότι το παρελθόν του επεισοδίου ήταν πιθανώς μια προκαλούμενη από AAS μανιακή κατάσταση υπό το φως μιας επισκόπησης από τους Pope et al, η οποία αναφέρει τουλάχιστον 5% των χρηστών AAS θα βιώσουν εξαρτώμενα από τη δόση AAS μανιακά ή υπομανιακά επεισόδια. Υπάρχουν μερικές αναφορές περιπτώσεων που επισημαίνουν την εμφάνιση μανιακών χαρακτηριστικών στο πλαίσιο των AAS.

Περίπτωση 25-χρονου άνδρα body builder, με ιστορικό κατάθλιψης, ο οποίος ανέπτυξε μανία και ψύχωση λίγο μετά την αύξηση της δόσης των AAS 

Για παράδειγμα, ο Papazisis et al ανέφερε την περίπτωση ενός 25-χρονου άνδρα body builder, με ιστορικό κατάθλιψης, ο οποίος ανέπτυξε μανία και ψύχωση λίγο μετά την αύξηση της δόσης των AAS του σε> 2 g ημερησίως, το οποίο δυστυχώς είχε ως αποτέλεσμα δευτερογενώς την τάση αυτοχειρίας μετά την  διακοπή των AAS και τελικά την κατάθλιψη που σχετίζεται με την απόσυρση  Σημειωτέο, ο υγιής άνδρας παράγει 2,5 έως 11 mg τεστοστερόνης ημερησίως και η θεραπευτική δόση για θεραπεία μυϊκής σπατάλης στον HIV είναι περίπου 100 έως 150 mg ημερησίως. Από την άλλη πλευρά, οι Weiss et al περιέγραψαν μια περίπτωση ενός 28χρονου άντρα, γνωστού ότι είχε διπολική διαταραχή, με σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS) που ανέπτυξε μανία μετά την έναρξη της συνταγογραφούμενης θεραπείας με τεστοστερόνη (2-6 mg ημερησίως)  ένα μήνα νωρίτερα, υποδεικνύοντας έτσι ένα χαμηλότερο όριο για τη μανία που προκαλείται από AAS σε ορισμένους πληθυσμούς. Οι Franey και Espiridion τόνισαν την πιθανή αύξηση της ευαισθησίας στην ανάπτυξη μανίας στο πλαίσιο της βαριάς χρήσης κάνναβης στην αναφορά περίπτωσης ενός άνδρα 30 ετών, όταν στην πραγματικότητα προηγούμενες τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές που διερεύνησαν ψυχιατρικές επιδράσεις του AAS έχουν αποκλείσει τους συμμετέχοντες με ιστορικό κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών.  

Στην περίπτωση μας ο ασθενής βελτιώθηκε σημαντικά αφού έλαβε θεραπεία όσον αφορά τον προσανατολισμό και τη συμπεριφορά του. Ήταν πλήρως προσανατολισμένος τη στιγμή που πηρε εξιτήριο. Ενημερώθηκε για τη διάγνωσή του και ότι η χρήση αναβολικών στεροειδών ήταν ο πιθανός αιτιολογικός παράγοντας της κατάστασής του. Κατάλαβε και ορκίστηκε να απέχει από τη χρήση αναβολικών στεροειδών στο μέλλον.

Σκοπός αυτής της αναφοράς περίπτωσης είναι να δοθεί έμφαση στα νευροψυχιατρικά αποτελέσματα και τη διαχείριση των αναβολικών στεροειδών που εκδηλώνονται από παραλήρημα, αυξημένη επιθετικότητα, εχθρότητα και καταστροφικές παρορμήσεις. Οι γιατροί και οι ψυχίατροι πρέπει επίσης να γνωρίζουν τις διαστάσεις της χρήσης του AAS και τη σύνθετη σύνδεση μεταξύ της νευροψυχιατρικής και της συμπεριφοράς. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες που θα ρίξουν φως στο παραλήρημα που προκαλείται από AAS, ειδικά στο κλινικό περιβάλλον.

 

Related Posts

Στην ιστοσελίδα μας χρησιμοποιούμε Cookies, για να μπορέσουμε να προσφέρουμε μια προσωποποιημένη εμπειρία περιήγησης. Αποδοχή Δείτε περισσότερα