Στις 31 Οκτωβρίου θα γίνεις 30 ετών. Αλλάζοντας δεκαετία πια στη ζωή σου, θα περάσεις, πιστεύεις, και μία μικρή κρίση ηλικίας – «τι κάνω», «πού είμαι», «ποιοι είναι οι στόχοι μου πια»;
Κοίτα, η δεκαετία των είκοσι είναι πάντα πιο «ελαστική» αλλά, με το που μπαίνεις στη δεκαετία των τριάντα ετών, νομίζω πως αλλάζουν αρκετά – δεν είσαι πια «παιδί», περνάει η «περίοδος χάριτος». Κι όσο περνάνε τα χρόνια, είναι λογικό να σκέφτεσαι διαφορετικά – και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο. Θέλω, λοιπόν, και στο μέλλον, να κάνω μία δουλειά που να μ’ αρέσει, να μου εξασφαλίζει την ψυχική μου ηρεμία -όπως τώρα- και, σε ό,τι αφορά στο προσωπικό μου κομμάτι, θα ήθελα στο βάθος μιας πενταετίας ή εξαετίας, να κάνω τη δική μου οικογένεια, όταν νιώσω πως ήρθε η κατάλληλη στιγμή.

Πώς εννοείς την «κατάλληλη στιγμή»;
Το να βρεις το άλλο σου μισό – εφόσον περάσεις κάποιο καιρό μαζί του. Τότε, πιστεύω, πως όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Τώρα είμαι σε μια πολύ καλή φάση με την Ευρυδίκη, σαν ζευγάρι τα βρίσκουμε, και ο καιρός θα δείξει πώς θα καταλήξουμε.

Πολλούς, πάντως, ξαφνιάζει το γεγονός πώς ένας έρωτας που προέκυψε μέσα από ένα reality επιβίωσης, παραμένει «ζωντανός», με δημόσια λόγια αιώνιας αφοσίωσης και πίστης…
Για τον άντρα, πάντως, είναι πολύ δύσκολο αυτό που λες. Γιατί, όταν βγαίνεις από ένα τέτοιο παιχνίδι, με τη συγκεκριμένη μεγάλη τηλεθέαση που είχε τότε, υπάρχει μεγάλη «προσφορά». Κι αυτό δεν συνέβαινε μόνο μ’ εμένα. Μου έλεγε, θυμάμαι, τότε ο Σάκης Τανιμανίδης: «Πρόσεξε, όταν βγεις από ‘δω, θα ‘χεις “πρόβλημα”! Γίνεται χαμός μ’ εσένα!». Εγώ δεν συνειδητοποιούσα τότε τι εννοούσε. Το κατάλαβα μετά, από την πρώτη σχεδόν μέρα. Αλλά, όλα αυτά, δεν με αφορούσαν. Εφόσον ένιωσα, στη συνέχεια, με την Ευρυδίκη, πως ταιριάζαμε, πως συνεννοούμασταν, πως μ’ άρεσε, έκλεισα τ’ αφτιά μου και δεν μ’ ένοιαζε τίποτα άλλο! Ναι, είναι κολακευτικό όλο αυτό το φλερτ που γίνεται -ιδιαίτερα μέσα από τα social media- αλλά εγώ είχα κάνει πια την επιλογή μου νωρίς. Είμαι εκεί πια! Κι αυτό δεν αλλάζει! Με την Ευρυδίκη είμαστε μαζί δύο χρόνια, συγκατοικούμε, τα βρίσκουμε, υπάρχει ισορροπία, ηρεμία, περνάμε ωραία…

Μετά από δύο χρόνια σχέσης έχουν ξεπεραστεί πια οι ζήλειες, οι «σκηνές» και, γενικότερα, οι «παιδικές ασθένειες» μιας συμβίωσης;
Ζήλεια υπάρχει -και από τις δύο πλευρές- απλώς εγώ δεν το δείχνω επειδή είμαι σκορπιός (γελάει). Επειδή, όμως, ξέρουμε και οι δύο πια πώς λειτουργεί το «σύστημα», υπάρχει κατανόηση. Καμιά φορά, ξέρεις, είναι και κολακευτική η ζήλεια – δείχνει ότι ενδιαφέρεται ο άλλος για σένα, φτάνει να είναι σε βαθμό φυσιολογικό και όχι παθολογικό.

Δεν απαντάς ούτε στα -προκλητικά ίσως- direct μηνύματα που σου στέλνουν οι θαυμάστριες και οι θαυμαστές σου στο Instagram;
Όσο ήμουν ελεύθερος, ήταν τόσα πολλά τα μηνύματα που δεν προλάβαινα καν να τα ανοίξω. Γινόταν χαμός – και δεν μιλάω μόνο για μηνύματα με απώτερο στόχο το φλερτ, αλλά γενικότερα. Ίσως και να ‘χα, μόλις βγήκα απ’ το παιχνίδι, πέντε χιλιάδες μηνύματα από ανθρώπους που δεν γνώριζα καν. Ήταν τρομακτικό! Σε ποιον να πρωτομιλήσω; Ήταν τρέλα! Τώρα, ίσως επειδή δημοσιοποιήσαμε πια και τη σχέση μας με την Ευρυδίκη, τα πράγματα είναι αλλιώς, τα μηνύματα είναι πολύ διακριτικά.

Πάντα ήσουνα πιστός στις σχέσεις σου;
Όσο είσαι έφηβος και πεις πως δεν έχεις κάνει κάποια «ατασθαλία» μέσα στη σχέση, μάλλον λες ψέματα. Ειδικά εγώ, που ήμουνα πάντα μέσα σε μεγάλες σχέσεις. Μεγαλώνοντας όμως, ωριμάζεις, αλλάζεις.

δείτε επίσης εδώ 

Βασάλος δεν πήρα αναβολικά !