Τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα αποτελούν συνήθως ένδειξη κακής λειτουργίας του ήπατος. Τα ηπατικά κύτταρα που έχουν υποστεί βλάβες απελευθερώνουν ένζυμα στην κυκλοφορία του αίματος, τα οποία μπορούν να ανιχνευθούν με μία εξέταση αίματος. Ο γιατρός εξετάζει συνήθως τα ηπατικά ένζυμα όταν υποπτεύεται παθήσεις που προκαλούν τυπικά βλάβες στο ήπαρ.
Αίτια
Αν στις εξετάσεις αίματος διαπιστωθούν αυξημένα ηπατικά ένζυμα, ο γιατρός θα αναζητήσει τα αίτιά τους. Θα ζητήσει περισσότερες εξετάσεις και θα ρωτήσει τον ασθενή σχετικά με τον τρόπο ζωής και τη διατροφή του.
Το συχνότερο αίτιο των αυξημένων ηπατικών ενζύμων είναι η λιπώδης διήθηση του ήπατος. Έρευνες έχουν δείξει ότι η νόσος αυτή ενοχοποιείται για το 25-51% των ασθενών με αυτό το σύμπτωμα.
Άλλες παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν αύξηση των ηπατικών ενζύμων περιλαμβάνουν:
- Μεταβολικό Σύνδρομο
- Ηπατίτιδα
- Αλκοολισμός ή Χρήση Ναρκωτικών
- Κίρρωση
Παθήσεις που ενοχοποιούνται λιγότερο συχνά για τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα είναι:
- Αυτοάνοση Ηπατίτιδα
- Κοιλιοκάκη
- Λοίμωξη με τον ιό Epstein-Barr
- Καρκίνος του Ήπατος
- Αιμοχρωμάτωση
- Μονοπυρήνωση
- Σήψη
- Νόσος του Wilson
- Πολυμυοσίτιδα
Ορισμένα φάρμακα, στα οποία περιλαμβάνονται τα αναλγητικά και οι στατίνες, μπορεί επίσης να προκαλέσουν αυξημένα ηπατικά ένζυμα.
Τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα τυπικά δεν προκαλούν συμπτώματα, ωστόσο οι παθήσεις που ευθύνονται γι’αυτά συνήθως έχουν συμπτωματολογία.
Ακολουθούν τα συχνότερα αίτια αυξημένων ηπατικών ενζύμων, καθώς και τα συμπτώματά τους.
Λιπώδης Διήθηση του Ήπατος
Η λιπώδης διήθηση του ηπατος εμφανίζεται όταν υπάρχει συσσώρευση λιπών στο ήπαρ. Αν η συσσώρευση αυτή αποδίδεται στην αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, τότε λέγεται αλκοολική λιπώδης διήθηση του ήπατος.
Όταν το αλκοόλ δεν αποτελεί προκλητικό παράγοντα, η συσσώρευση λιπών στο ήπαρ λέγεται μη αλκοολική λιπώδης διήθηση του ήπατος. Οι ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο κινδυνεύουν περισσότερο από την παραπάνω νόσο.
Η λιπώδης διήθηση του ήπατος μπορεί να προκαλέσει αίσθημα κόπωσης και άλγος στη δεξιά κοιλία, ωστόσο συχνότερα δεν προκαλεί συμπτώματα.
Ο γιατρός εξετάζει συνήθως τα επίπεδα των ηπατικών ενζύμων σε ασθενείς με αλκοολισμό ή μεταβολικό σύνδρομο για να διαπιστώσει την παρουσία λιπώδους διήθησης του ήπατος.
Μεταβολικό Σύνδρομο
Το μεταβολικό σύνδρομο αποτελεί μία ομάδα παραγόντων κινδύνου που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν:
- Υψηλή Γλυκόζη Αίματος
- Υπέρταση
- Παχυσαρκία
- Υψηλή Χοληστερόλη
Ο γιατρός εξετάζει συνήθως τα επίπεδα των ηπατικών ενζύμων σε ασθενείς με τα παραπάνω συμπτώματα.
Ηπατίτιδα
Η ηπατίτιδα είναι μία νόσος που προκαλεί φλεγμονή στο ήπαρ και αποδίδεται σε έναν ιό. Υπάρχουν αρκετά διαφορετικά είδη ηπατίτιδας (A, B, C, D και E). Τα συμπτώματα των παραπάνω νόσων είναι παρόμοια και περιλαμβάνουν:
- Αίσθημα κόπωσης
- Μυαλγία
- Αρθραλγία
- Ναυτία
- Απώλεια της όρεξης
- Κοιλιακό άλγος
- Πυρετό
- Σκουρόχρωμα ούρα
- Κνησμό
- Ίκτερο
Τα ηπατικά ένζυμα εξετάζονται πάντοτε στους ασθενείς με συμπτώματα ηπατίτιδας.
Αλκοολισμός ή Χρήση Ναρκωτικών
Η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή του ήπατος. Όταν η τελευταία αποδίδεται σε αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, λέγεται αλκοολική ηπατίτιδα. Αν αποδίδεται σε χρήση ναρκωτικών ουσιών τότε λέγεται τοξική ηπατίτιδα.
Τα συμπτώματα της αλκοολικής και της τοξικής ηπατίτιδας ομοιάζουν γενικά αυτά που προκαλεί ο ιός της ηπατίτιδας. Αν κάποιος παρουσιάζει συμπτώματα αλκοολισμού ή χρήσης ναρκωτικών ο γιατρός θα εξετάσει τα ηπατικά του ένζυμα και θα προσφέρει διάφορες θεραπείες.
[button href=”https://body.webone.gr/?p=41871″ align=”left”]δείτε επίσης εδώ : ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ -ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ Βλάβες στο ήπαρ – Ηπατικά Αδενώματα – όγκοι
Η πιο σοβαρή επιπλοκή της χρήσης αναβολικών στεροειδών είναι η ανάπτυξη ηπατικών όγκων, είτε αδενώματος είτε ηπατοκυτταρικού καρκίνου. Οι ηπατικοί όγκοι εμφανίζονται σε ασθενείς με μακροχρόνια χρήση ανδρογόνων στεροειδών , συνήθως κατά τη διάρκεια της θεραπείας με απλαστική αναιμία ή υπογοναδισμό, αλλά περιστασιακά και σε αθλητές ή bodybuilders που χρησιμοποιούν αναβολικά στεροειδή παράνομα. Οι όγκοι συνήθως απαντώνται μετά από 5 έως 15 χρόνια χρήσης, αλλά έχει περιγραφεί και η εμφάνιση εντός 2 ετών από την έναρξη της θεραπείας με εστέρες τεστοστερόνης
Τα τελευταία χρόνια λόγω της σημαντικής εξάπλωσης της χρήσης απεικονιστικών μεθόδων εξέτασης των ενδοκοιλιακών οργάνων (συχνότερα υπερηχογράφημα ή/και αξονική, μαγνητική τομογραφία) είτε για προσυμπτωματικό έλεγχο, είτε επ’ευκαιρίας διαφόρων συμπτωμάτων διαπιστώνονται όλο και συχνότερα εστιακές βλάβες στο ήπαρ, οι οποίες συνήθως περιγράφονται ως όζοι ή κύστες.[/button]
Σημ BS: «Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, περίπου 13.000 μεταμοσχεύσεις ήπατος πραγματοποιούνται κάθε χρόνο», . Ωστόσο, υπάρχει συνδυασμένη λίστα αναμονής περίπου 30.000 ασθενών και μέχρι 25% αυτών των ασθενών πεθαίνουν ενώ περιμένουν μεταμόσχευση. Εν τω μεταξύ, πάνω από 2000 συκώτια απορρίπτονται ετησίως επειδή είτε έχουν υποστεί βλάβη από τη στέρηση οξυγόνου είτε δεν επιβιώνουν λόγω ψυχρής συντήρησης λόγω αυξημένου ενδοκυτταρικού λίπους ».
Κίρρωση
Η κίρρωση είναι ένα είδος ηπατικής βλάβης. Οι ασθενείς με κίρρωση έχουν μόνιμη ούλωση στο ήπαρ, γεγονός που επηρεάζει τη λειτουργία του. Η κίρρωση μπορεί τελικά να οδηγήσει σε ηπατική ανεπάρκεια.
Τα συμπτώματα της κίρρωσης περιλαμβάνουν αίσθημα κόπωσης και δερματικό κνησμό. Οι ασθενείς με ηπατίτιδα ή λιπώδη διήθηση στους οποίους δεν χορηγείται θεραπεία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο κίρρωσης.
Εξετάσεις για τα Αυξημένα Ηπατικά Ένζυμα
Τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα ελέγχονται με την εξέταση αίματος. Τα ένζυμα που εξετάζονται συνήθως είναι τα AST και ALT, τα οποία απελευθερώνονται από το ήπαρ όταν φλεγμαίνει ή έχει υποστεί βλάβες.
Αν ο γιατρός διαπιστώσει ότι κάποιος έχει αυξημένα επίπεδα AST ή ALT, μπορεί να κάνει περαιτέρω εξετάσεις για να διαπιστώσει το υποκείμενο αίτιο. Συγκεκριμένες αναλογίες AST/ALT αποδίδονται συνήθως σε διάφορα υποκείμενα αίτια.
Θεραπεία
Η θεραπεία των αυξημένων ηπατικών ενζύμων εστιάζει κυρίως στην διαχείριση της υποκειμένης νόσου που ευθύνεται γι’αυτά. Οι θεραπείες για ορισμένα από τα συχνότερα αίτια των υψηλών AST και ALT αναφέρονται ακολούθως.
Λιπώδης Διήθηση του Ήπατος
Η λιπώδης διήθηση του ήπατος αντιμετωπίζεται συνήθως με απώλεια βάρους. Ο γιατρός θα ζητήσει από τον ασθενή να κάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως:
- Να ασκείται περισσότερο
- Να κάνει υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή
- Να προσπαθήσει να καίει περισσότερες θερμίδες απ’όσες καταναλώνει
Αν η λιπώδης διήθηση του ήπατος είναι αποτέλεσμα αυξημένης κατανάλωσης αλκοόλ, ο γιατρός θα σας ζητήσει να περιορίσετε αυτή τη συνήθεια.
Μεταβολικό Σύνδρομο
Οι θεραπείες του μεταβολικού συνδρόμου περιλαμβάνουν:
- Απώλεια βάρους
- Φυσική άσκηση
- Υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή
- Ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης αίματος
- Περιορισμό του στρες
Ηπατίτιδα
Η θεραπεία της ηπατίτιδας διαφοροποιείται αναλόγως αν αυτή είναι οξεία ή χρόνια. Ο γιατρός συνιστά συνήθως τις παρακάτω θεραπείες για την αντιμετώπιση της οξείας ηπατίτιδας:
- Ξεκούραση
- Κατανάλωση υγρών
- Αποφυγή του αλκοόλ
Οι θεραπείες για τη χρόνια ηπατίτιδα απαιτούν συνήθως τη χορήγηση αντιιικών φαρμάκων.
Αλκοολισμός και Χρήση Ναρκωτικών
Οι θεραπείες για τον αλκοολισμό και τη χρήση ναρκωτικών περιλαμβάνουν:
- Συμπεριφορικές θεραπείες
- Φάρμακα
- Ομάδες υποστήριξης
Αν πιστεύετε ότι το αλκοόλ ή οι ναρκωτικές ουσίες σας έχουν προκαλέσει προβλήματα υγείας ή παρεμβαίνουν στην καθημερινότητά σας, επικοινωνήστε με τον γιατρό σας.
Κίρρωση
Η κίρρωση αποτελεί μόνιμη βλάβη του ήπατος, επομένως δεν είναι πάντοτε αντιμετωπίσιμη. Ωστόσο, η υποκείμενη αιτία της ηπατικής βλάβης συνήθως αποκρίνεται θετικά στη θεραπεία. Οι παραπάνω παθήσεις στο σύνολό τος μπορούν να οδηγήσουν σε κίρρωση.
Προσεγγίσεις όπως οι τροποποιήσεις στη διατροφή, η απώλεια βάρους και ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ, μπορούν να περιορίσουν τις περαιτέρω βλάβες στο ήπαρ. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των παθήσεων που επηρεάζουν το ήπαρ μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της κίρρωσης.
Αναβολικά Στεροειδή
Η απόδειξη ότι ένα επεισόδιο ηπατικής βλάβης προκαλείται από ένα φάρμακο είναι δύσκολο σε πολλές περιπτώσεις, καθώς απαιτεί τον αποκλεισμό εναλλακτικών αιτιολογιών. Μερικές από τις μεταβλητές περιλαμβάνουν τη χρονική συσχέτιση, τα κλινικο-βιοχημικά χαρακτηριστικά, τον τύπο της βλάβης (ηπατοκυτταρική ή / και χοληστατική), τα εξωηπατικά χαρακτηριστικά και την πιθανότητα ότι ένας δεδομένος παράγοντας είναι ο ένοχος με βάση τις γνωστές εκφάνσεις του με προηγούμενες περιπτώσεις.
Τα φυτικά συμπληρώματα διατροφής και τα αναβολικά στεροειδή αποτελούν σημαντικό συστατικό των φαρμάκων που πιστεύεται ότι προκαλούν ηπατική βλάβη. Ωστόσο, σε αντίθεση με όλες τις άλλες κατηγορίες φαρμάκων που είναι γνωστό ότι προκαλούν ηπατική βλάβη , αυτά τα φάρμακα εμπίπτουν σε μια κατηγορία τραυματισμού που δεν είναι ούτε εγγενής ούτε ιδιοσυγκρασιακή λόγω αλληλεπικαλυπτόμενων χαρακτηριστικών μεταξύ των δύο.
Ανεπιθύμητες ενέργειες
Η συχνότητα και η σοβαρότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η φαρμακοτεχνική μορφή του φαρμάκου, ο τρόπος χορήγησης, η δοσολογία, η διάρκεια χρήσης και η ατομική ευαισθησία και ανταπόκριση του οργανισμού. Οι χρήστες αναβολικών στεροειδών τείνουν να παίρνουν ταυτόχρονα υπερφυσιολογικές δόσεις ή πολλαπλά στεροειδή (συνδυασμός φαρμάκων) και άλλα φάρμακα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ηπατοτοξικότητα μπορεί να θεωρηθεί ως αυξημένη ηπατική τρανσαμινάση, οξεία χολοστατική σύνδρομο, χρόνια αγγειακή βλάβη, ηπατικοί όγκοι, και σχετιζόμενη με τοξικά λιπαρά ηπατικά νοσήματα, καθώς και σημαντικές μεταβολές στις λιποπρωτεΐνες. Πολλές από αυτές τις αλλαγές θα σταθεροποιηθούν ή θα αντιστραφούν με τη διακοπή της χρήσης στεροειδών, αλλά μερικές μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή.
