Η άσκηση προκαλεί αλλαγές στη συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης ([Η5]) με αποτέλεσμα την αιμοσυμπύκνωση. Αυτό οφείλεται στην ελάττωση του όγκου αίματος και πλάσματος, εξ αιτίας της έντονης εφίδρωσης, στη μετακίνηση του νερού του πλάσματος στο εξωκυτταρικό περιβάλλον, λόγω αυξημένης όσμωσης και στην αυξημένη υδροστατική πίεση. Η [Η] επηρεάζεται από την ένταση της άσκησης και από αρκετούς άλλους παράγοντες. Σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή, με τη συσκευή αναίμακτης μέτρησης Ember, της μεταβολής της [Η5] (α) κατά τη διάρκεια διαφορετικών εντάσεων άσκησης και (β) μετά το τέλος της άσκησης. Στην έρευνα συμμετείχαν 10 υγιείς και δραστήριοι ενήλικες άρρενες, οι οποίοι ποδηλάτησαν σε εργόμετρο για 30 min σε δυο δοκιμασίες με 75% και 60% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου τους (νD2max), σε δυο διαφορετικές ημέρες.[quote]Η σωματική άσκηση με ένταση 60% και 75% της νΟ2mαχ, δραστήριων αρρένων, προκαλεί σε παρόμοιο βαθμό αλλαγές στη συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης στο αίμα. Η αιμοσυμπύκνωση κατά τη διάρκεια της άσκησης υποδηλώνει απώλεια νερού από το αίμα και το πλάσμα[/quote]
Μελετήθηκαν η ενυδάτωση των συμμετεχόντων πριν από την άσκηση, οι συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης και γαλακτικού οξέος πριν και μετά από τις δοκιμασίες, η κλίμακα υποκειμενικής αντίληψης της κόπωσης (RPE) μετά από αυτές, τα ποσοστά αιμοσυμπύκνωσης κατά την άσκηση κι αιματαραίωσης μετά τις δοκιμασίες και οι χρόνοι σταθεροποίησης της [Hgb] κατά την ανάληψη. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι οι συμμετέχοντες ήταν καλά ενυδατωμένοι. Η [Η6] αυξήθηκε σημαντικά και με παρόμοια τρόπο κατά τις δυο δοκιμασίες (στο 75% νΟ2mαχ από 14,7 ± 1,4 σε 16,4 ± 1,2 g/d1 και στο 60% νΟ2mαχ από 14,5 ± 0,9 σε 15,9 ± 1,1 /1). Οι τιμές γαλακτικού οξέος αυξήθηκαν κατά τις δοκιμασίες (από 1,9 ± 0,9 σε 7,0 ± 2,2 mmol/L και από 1,6 ± 0,5 σε 5,0 ± 1,6 mmol/L αντίστοιχα), με σημαντικά υψηλότερη την πρώτη αύξηση έναντι της δεύτερης. 0 RPE ήταν σημαντικά υψηλότερος κατά τη δοκιμασία 75% (15,4 ± 1,6) έναντι της 60% (12,7 ± 0,8). Τα ποσοστά αιμοσυμπύκνωσης κατά τις δοκιμασίες, αιματαραίωσης μετά από αυτές και οι χρόνοι σταθεροποίησης δεν παρουσίασαν σημαντικές διαφορές. Συμπερασματικά, η σωματική άσκηση με ένταση 60% και 75% της νΟ2mαχ, δραστήριων αρρένων, προκαλεί σε παρόμοιο βαθμό αλλαγές στη συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης στο αίμα. Η αιμοσυμπύκνωση κατά τη διάρκεια της άσκησης υποδηλώνει απώλεια νερού από το αίμα και το πλάσμα, που μπορεί πιθανώς να επηρεάσει την απόδοση. Τέλος, φαίνεται να απαιτείται ικανός χρόνος, περίπου μισή ώρα, για την αποκατάσταση της συγκέντρωσης αιμοσφαιρίνης του αίματος.
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ Γ. Τσαλής Χ. Ταyαράκης, Ο. Μεταξάς, Κ. Χριστούλας, Β. Μούγιος ΣΕΦΑΑ/ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη
