Είναι τραγικό αν είναι αλήθεια, διότι πολύς κόσμος (δεν είναι μόνο οι bodybuilders) που δουλεύει πόρτα, ή και προστασία στα μπουζούκια, και γυμνάζεται και δαπανά για να συντηρήσει τον εαυτό του, για αυτή την δύσκολη υπόθεση, τώρα! Κινδυνεύει με ανεργία.
Οι πρωτεινάδες δίνουν low ποιότητας πρωτεΐνες άντε και κάνα νιτρικό δεν μπορούν δώσουν χρήματα ή δεν θέλουν διότι η θεωρία της οικονομικής τους σκέψης είναι βγάλε από την μύγα ξύγκι!
Από την άλλη πλευρά τα πιτσιρίκια πελάτες έχουν γίνει δαιμόνια , παζαρεύουν τις τιμές των προϊόντων και οι οποίες αναρτήσεις στα μυϊκά forum και στο facebook πέφτουν στο κενό.
Τα μπουζούκια κλείνουν
Έφτασε η ώρα, που όπως όλα στην Ελλάδα που περνάνε κρίση και χρειάζονται εξυγίανση, να γίνει το ίδιο και στα μπουζούκια. Στους γνωστούς μεγάλους χώρους- που τους λέμε και «πίστες»- τα πράγματα δεν πάνε καλά. Αυτού του τύπου η διασκέδαση τα επόμενα χρόνια θα εκλείψει.
Έφτασε η ώρα, που όπως όλα στην Ελλάδα που περνάνε κρίση και χρειάζονται εξυγίανση, να γίνει το ίδιο και στα μπουζούκια. Στους γνωστούς μεγάλους χώρους- που τους λέμε και «πίστες»- τα πράγματα δεν πάνε καλά. Αυτού του τύπου η διασκέδαση τα επόμενα χρόνια θα εκλείψει. Τα μπουζούκια θα κλείσουν!
Πρέπει να εφεύρουν κάτι καινούργιο γιατί τα μπουζουκομάγαζα, όσες ανακαινίσεις και να κάνουν, όσο μοντέρνα και να γίνουν, όσο και αν προσπαθούν να κάνουν αυτό που λέει ο λαός – «άλλαξε ο Μανωλιός κι΄ έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», δεν «τραβάνε» πια. Κοινώς ξεψυχάνε…. Με κεράσματα, δωρεάν προσκλήσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, χορούς σωματείων, γεννέθλια και γάμους την βγάζουν…
Η κατάσταση: Η επικρατούσα κατάσταση στα μπουζούκια είναι μιας άλλης εποχής και νοοτροπίας. Οι χρηματικές απαιτήσεις μουσικών και τραγουδιστών είναι εξωπραγματικές, εξ ου εξωπραγματικές είναι και οι τιμές των αλκοολούχων ποτών που σερβίρουν. Τιμές που ξεκινούν από 150 και ξεπερνούν τα 200 ευρώ τη φιάλη σου λέει.
Το κοινό: Το βασικό κοινό που συντηρεί τα μπουζούκια είναι μερικές χιλιάδες. Λίγες χιλιάδες. Τα εκατομμύρια των Ελλήνων ούτε έχουν την δυνατότητα, αλλά ούτε την διάθεση να πάνε στα μπουζούκια. Και το κοινό αυτό που πάει στα μπουζούκια είναι τόσο λίγο που δεν μπορεί να τα κρατήσει ανοικτά ούτε τις Παρασκευές. Όλοι αυτοί οι χώροι ξεκινούν να δουλεύουν Παρασκευές και Σάββατα και μετά από 2-3 βδομάδες δουλεύουν μόνο Σάββατα.
Γι΄ αυτό έχουμε και το φαινόμενο πολλοί τραγουδιστές, απ’ αυτούς που μας λένε ότι είναι εμπορικοί και σούπερ σταρ, να μην βρίσκουν πια δουλειά. Κοινώς δεν τραγουδάνε πουθενά.
