Αρχική » Αναβολικά Στεροειδή – Λίπος – ευαισθησία στην ινσουλίνη μελέτη σε χρήστες

Αναβολικά Στεροειδή – Λίπος – ευαισθησία στην ινσουλίνη μελέτη σε χρήστες

by admin

Η κακή χρήση των αναβολικών ανδρογόνων στεροειδών (AAS) προκαλεί δραματική αύξηση των ανδρογόνων πλάσματος,  οι παρενέργειες έχουν μελετηθεί κυρίως σε σχέση με τις διαταραχές στον άξονα υποθάλαμου-υπόφυσης-γονάδας (ο οποίος ρυθμίζει διάφορες λειτουργίες του σώματος όπως το αναπαραγωγικό και ανοσοποιητικό σύστημα). Ωστόσο, οι μεταβολικές παρενέργειες δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί.  [quote]Ο στόχος  της μελέτης ήταν να διερευνηθεί ο αντίκτυπος της κακής χρήσης των AAS αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή στην κατανομή του κοιλιακού λίπους και στην ευαισθησία στην ινσουλίνη (IS) στους νέους άνδρες.[/quote]

H διασταυρούμενη μελέτη ερεύνησε περιπτώσεις νεαρών ανδρών (ηλικίας 50 ετών και κάτω), συμπεριλαμβάνοντας τρεις ομάδες μελέτης, οι δυο πρώτες είχαν κάνει κατάχρηση AAS -anabolic–androgenic steroids:

Η Α) τρέχων χρήστες  AAS -anabolic–androgenic steroids.  Β) πρώην χρήστες AAS  Γ) Την υγιή ομάδα ελέγχου που αντιστοιχούσε σε ηλικίες που δεν είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ AAS. Όλοι οι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε προπόνηση δύναμης. bodybuilders – αρσιβαρίστες – powerlifters κ.α

Διεξήχθη μια δοκιμασία ανοχής 120 λεπτών από το στόμα για τη γλυκόζη (OGTT – Δοκιμή ανοχής στη γλυκόζη-μια πρότυπη δοκιμασία για τον διαβήτη) μετά από ελάχιστο διάστημα ολονύκτιας νηστείας επί 8 ώρες. Η γλυκόζη πλάσματος και η ινσουλίνη ελήφθησαν σε πέντε χρονικά σημεία κατά τη διάρκεια του OGTT: 0, 30, 60, 90 και 120 λεπτά. Στη συνέχεια υπολογίστηκε η *IS – insulin sensitivity – ευαισθησία στην ινσουλίνη χρησιμοποιώντας έναν τύπο γνωστό ως δείκτη Matsuda, με υψηλότερες τιμές που δείχνουν καλύτερη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Η σύνθεση του σώματος αξιολογήθηκε με σάρωση DEXA ή μέτρηση οστικής πυκνότητας που περιελάμβανε μετρήσεις της κατανομής του κοιλιακού λίπους, διαιρούμενη σε σπλαχνικό λιπώδη ιστό (σπλαχνικό λίπος λίπος  γύρω από τα όργανα – *VAT-fat around organs) και υποδόριο λιπώδη ιστό (SAT).

Συμπεριλήφθηκαν συνολικά 100 συμμετέχοντες:  Α) τρέχων χρήστες  AAS n = 37 (μέση ηλικία 31,4 ετών) Β)  AAS , n = 33 (μέση ηλικία 34,8 έτη, μέση διάρκεια από την παύση AAS 2,6 έτη). και Γ) υγιείς συμμετέχοντες  ομάδας ελέγχου, n = 30 (μέση ηλικία 31,5 έτη). Οι συμμετέχοντες με την τρέχουσα κακή χρήση του AAS – ομάδα  Α)  και οι πρώην πρώην χρήστες   AAS είχαν σαφώς χαμηλότερο δείκτη *Matsuda που αντικατοπτρίζει την εξασθενημένη IS – ευαισθησία στην ινσουλίνη, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (μέσος βαθμός Matsuda βαθμολογία 6,49 τρέχουσα κατάχρηση έναντι 5,09 προηγούμενη κατάχρηση έναντι 8,51 κακοποίηση).

*Matsuda -Δείκτης αντίστασης στην ινσουλίνη που χρησιμοποιείται σε κλινικές καταστάσεις
*IS – insulin sensitivity – ευαισθησία στην ινσουλίνη
* VAT -fat around organs σπλαχνικό λίπος – λίπος  γύρω από τα όργανα
* SAT υποδόριος λιπώδης ιστός

Παρόλα αυτά, οι άνδρες με την τρέχουσα κατάχρηση AAS είχαν τη μεγαλύτερη σωματική μάζα και το χαμηλότερο σωματικό λίπος σε σχέση με τους υγιείς άντρες και τα άτομα με πρώην κακή χρήση AAS (μέση σωματική μάζα 25,4 kg / m 2 [τρέχουσα κατάχρηση] έναντι 21,3 kg / m 2 [πρώην κατάχρηση] έναντι 21,9 kg / m 2[έλεγχοι] και για σωματικό λίπος 14,1% [τρέχουσα κατάχρηση] έναντι 17,3% [πρώην κατάχρηση] έναντι 19,4% [έλεγχοι]).

Ωστόσο, ο όγκος VAT  ήταν υψηλότερος στις ομάδες Α) με τρέχουσα χρήση AAS και πρώην κατάχρηση AAS από ό, τι στους ελεγχόμενους  (σημαίνει 388 cm3 τρέχουσα κατάχρηση vs 347 cm3 και 290 cm3 χωρίς κατάχρηση) οι πρώην χρήστες που έκαναν χρήση.

Επιπλέον, οι τρεις ομάδες διέφεραν σημαντικά στον όγκο SAT-υποδόριο λιπώδη ιστό, καθώς οι συμμετέχοντες με πρώην κατάχρηση AAS είχαν τον υψηλότερο όγκο SAT (962 cm3) και οι άνδρες με τρέχουσα κακή χρήση AAS είχαν χαμηλότερο όγκο (546 cm3) έναντι συμμετεχόντων ελέγχου – υγιείς  (748 cm3). Οι αναλύσεις έδειξαν ότι ο VAT  και ο SAT συνδέθηκαν αντιστρόφως με το δείκτη Matsuda Index.[quote]Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως πολλοί όταν σταματούν τα ανδρογόνα – αναβολικά στεροειδή συγκεντρώνουν περισσότερο λίπος! [/quote]

Οι ερευνητές ανέφεραν: “Τα τρέχοντα δεδομένα υποδηλώνουν ότι ένα ιστορικό με κακή χρήση AAS οδηγεί σε εξασθενημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη, ακόμη και αρκετά χρόνια μετά την παύση των AAS, σε σύγκριση με τους υγιείς ελεγχόμενους που δεν είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ AAS.”

Προσθέτοντας: “Έχουμε εργαστεί περαιτέρω στα δεδομένα και βρήκαμε ότι τόσο το υψηλότερο σπλαχνικό λίπος όσο και η εξασθενημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη θα μπορούσαν να προκληθούν από μειωμένα επίπεδα καρδιακών νατριουρητικών πεπτιδίων, τα οποία είναι κυρίως γνωστά ως βασικοί ρυθμιστές της σταθερότητας του ύδατος και του νατρίου στο καρδιαγγειακό Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι αυτά τα καρδιακά πεπτίδια καταστέλλονται σαφώς από τα αναβολικά στεροειδή και επιπλέον ότι τα μειωμένα επίπεδα συνδέονται με την εξασθενημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη. “

Related Posts

Στην ιστοσελίδα μας χρησιμοποιούμε Cookies, για να μπορέσουμε να προσφέρουμε μια προσωποποιημένη εμπειρία περιήγησης. Αποδοχή Δείτε περισσότερα