Η καρδιακή υπερτροφία είναι μια προσαρμοστική διαδικασία η οποία συμβαίνει ως αποτέλεσμα της αυξημένης πίεσης που υφίσταται η καρδιά και αυτή η καρδιακή αναδιαμόρφωση χρησιμεύει ως ένας αντιδραστικός μηχανισμός για να αντισταθμίσει την υπερφόρτωση όγκου ή την υπερφόρτωση πίεσης.
Μία αύξηση της πίεσης, κοινή στην υπέρταση ή την προπόνηση με αντιστάσεις (βάρη), έχει ως αποτέλεσμα έναν ομόκεντρο υπερτροφικό φαινότυπο, ενώ μια αύξηση του όγκου, όπως παρατηρείται με βαλβιδικά ελαττώματα, ή προπόνηση αντοχής έχει ως αποτέλεσμα έναν εκκεντρικό υπερτροφικό φαινότυπο. Η συγκεντρωτική υπερτροφία συνδέεται με το αυξημένο πάχος της αριστερής κοιλίας ενώ η έκκεντρη υπερτροφία χαρακτηρίζεται από τη διαστολή του θαλάμου της αριστερής κοιλίας. Ωστόσο, παρατηρείται γενική αύξηση του συνολικού μεγέθους των καρδιομυοκυττάρων υπό αμφότερες τις συνθήκες. Αν και διάφορα ορμονικά συστήματα ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της καρδιακής υπερτροφίας, οι διαφορές στον τύπο της καταπόνησης και της καταπόνησης των κοιλιακών τοιχωμάτων φαίνεται να καθορίζουν την εμφάνιση έκκεντρης ή ομόκεντρης αναδιαμόρφωσης επιπλέον των αλλαγών στη δομή του μυοκαρδίου. Υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ των εκκεντρικών και των ομόκεντρων υπερτροφικών φαινοτύπων σε σχέση με την έκφραση γονιδίων και πρωτεϊνών, τις οδούς μεταγωγής σηματοδότησης και την τοπική απελευθέρωση ορμονών.
Και οι δύο τύποι καρδιακής υπερτροφίας είναι γνωστό ότι συμβαίνουν υπό φυσιολογικές και παθολογικές καταστάσεις η έλλειψη φλεγμονώδους απόκρισης και η ίνωση στην καρδιά διαφοροποιεί τη φυσιολογική από την παθολογική υπερτροφία. Προτείνεται ότι η ομόκεντρη και εκκεντρική υπερτροφία είναι το αποτέλεσμα διαφορών στις επιδράσεις της αυξημένης τάσης των κοιλιακών τοιχωμάτων που υπερκαλύπτονται από την επίδραση των ορμονών που απελευθερώνονται τοπικά στην καρδιά σε απόκριση του στρες.
