Ωραία τα χαμόγελα, ωραία τα likes αλλά εδώ πρέπει να περιγραφεί η πραγματικότητα. Η υπόθεση ομοιάζει με τους προβεβλημένους οικονομικούς δείκτες ως τακτική προπαγάνδας, ενώ η πραγματική οικονομία είναι κατακερματισμένη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΥΧΑΙΟ..αυτό το Σαββατοκύριακο βγήκαν τα διοργανωτικά όπλα, από την μια το ARNOLD CLASSIC 2018 του Ραφαέλ Σαντόχα και από την άλλη η εισβολή των αμερικανών που θέλουν να προσεταιριστούν τους ευρωπαίους με το EVLS Prague 2018.
Μετά τη διάσπαση της IFBB αμερικανοί και ευρωπαίοι οχυρώθηκαν πίσω από τα δικά τους συμμαχικά χαρακώματα. Άραβες , αμερικανοί και κάποιοι ευρωπαίοι σχημάτισαν το ένα blog , στην αντίπερα όχθη Ευρωπαίοι κυρίως από το πρώην ανατολικό blog και λίγοι άραβες με νοτιαμερικανούς το άλλο μυϊκό στρατόπεδο.
Εάν κοιτάξουμε τους συμμετέχοντες στην επαγγελματική κατηγορία που δημιουργήθηκε από την ευρωπαϊκή λίγκα του Ραφαέλ Σαντόχα, θα παρατηρήσουμε
σε σύνολο 14 bodybuilders που συμμετείχαν στο ARNOLD CLASSIC 2018 ήταν:
6 Ισπανοί !
1 Σλοβάκος ο Νικητής
1 Τσέχος
1 Λευκορωσος
1 Πολωνός
1 Γερμανός
1 Ολλανδός
1 Φιλανδός
1 από το Κατάρ
Επίσης στις υπόλοιπες κατηγορίες γυναικών και αντρών κυριαρχούν και διακρίνονται γυναίκες και άντρες από το πρώην ανατολικό blog κεντρική και ανατολική ευρώπη με μικρές εξαιρέσεις από άλλες χώρες.
Ουσιαστικά αρχίζει και δένει το μυϊκό μπετόν, όπου η ευρωπαϊκή λίγκα στηρίζεται στην φιλοδοξία των πρώην σοσιαλιστών να διακριθούν στο καπιταλιστικό bodybuilding της επαγγελματικής λίγκας, ενώ παράλληλα αποκρυσταλλώνεται και η εικόνα του ευρωπαίου bodybuilder που θα πρέπει να ανταγωνιστεί μια χημικο- παραδοσιακή κουλτούρα λαών που την φαρμακολογία την θεωρούσαν ως φυσιολογικό δεδομένο στην καθημερινότητα του αθλητισμού. Κυρίως την συγκεκριμένη περίοδο όπου η αλληλοϋποστήριξη παραγόντων, αθλητών εμπεριέχει την βοηθητική διευκόλυνση, την οικονομική υποστήριξη και αρκετή δόση φιλοδοξίας για μυϊκή κυριαρχία.
Σε αυτό το περιβάλλον τα δεδομένα είναι δυσοίωνα για οποιοδήποτε τρίτο bodybuilder που οραματίζεται καριέρα, διότι οι αντίπαλοι έχουν την ιδεολογία της χημικο-αποφασιστικότητας που φτάνει στα άκρα, ενώ παράλληλα έχουν πρόσβαση στην βιολογική ποιότητα των εργοστασίων και κυριαρχούνται από την πεποίθηση πως μπορούν να παράγουν πολλά αντίγραφα.
