Μία παράμετρος που εμφανίζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι η διεγερτική δράση των αναβολικών στεροειδών στο κεντρικό νευρικό σύστημα . Σύμφωνα με αναφορές στη βιβλιογραφία μία ευφορική κατάσταση, παρόμοια με αυτή που προκαλείται από την ενεργοποίηση οπιοειδών υποδοχέων μπορεί να παραχθεί μετά από χρήση αναβολικών στεροειδών. Οι δόσεις που λαμβάνονται από τους χρήστες αυξάνονται συστηματικά τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα δόσεις 1000 ή ακόμα και 2000 μικρογραμμαρίων την εβδομάδα να είναι αρκετά κοινές ανάμεσα σε αρσιβαρίστες και body-builders.
Αναβολικά ανδρογενή στεροειδή AAS επιθετικότητα
Η χρήση των AAS – Αναβολικά ανδρογενή στεροειδή στους αθλητές είναι ευρέως διαδεδομένη, τόσο για βελτίωση της απόδοσης όσο και για την ενίσχυση της μυϊκής ανάπτυξης και της δύναμης. Ωστόσο, η χρήση AAS δεν περιορίζεται σε μια ελίτ αθλητών και φαίνεται να είναι πιο εκτεταμένη μεταξύ των ψυχαγωγικών αθλητικών δραστηριοτήτων, και σε ερασιτέχνες αθλητές (Catlin και Hatton 1991, Hartgens και Kuipers 2004).
Οι αθλητές χρησιμοποιούν κυρίως AAS για να αυξήσουν τη μυϊκή μάζα και τη δύναμη, οι αρσιβαρίστες προσπαθούν πρωτίστως για δύναμη, ενώ οι bodybuilders για την αύξηση των μυών.
Τα ανδρογόνα έχουν αναγνωριστεί από καιρό ως διαμορφωτές της επιθετικότητας σε αρσενικούς αρουραίους. Πολλές μελέτες που αφορούν τα AAS και τις επιδράσεις τους έχουν επικεντρωθεί στην επιθετικότητα, ένα μοτίβο επιθετικής συμπεριφοράς που εξαρτάται από τη παρουσία ανδρογόνων. Μπορεί να υπάρξει επιθετικότητα μετρώντας με συστηματική αξιολόγηση της ποιότητας, και τη ποιότητα – ποσότητα των επιθετικών πράξεων που εκδηλώνεται από έναν «κάτοικο» αρσενικό προς έναν παράξενο ή «εισβολέα» αρσενικό. Lumia et al. [94] όπου ανέφεραν ότι η μακροχρόνια έκθεση (για 10 εβδομάδες) της γονάτιας άθικτοι επίμυες, Long-Evans σε προπιονική τεστοστερόνη (1 mg / σε αρουραίο 3 φορές την εβδομάδα) αύξησε την προβολή τις στάσεις κυριαρχίας και τις απειλές, και μείωσε τον αριθμό των υποτακτικών στάσεων, σε σχέση με τους ελέγχους.
Το ίδιο συνέβη και στο πείραμα Bonson και Winter όπου εξέτασαν τα αποτελέσματα της τεστοστερόνης (30 mg / kg / ημέρα) ανταγωνιστική επιθετικότητα, σε ζευγάρια αρουραίων Fischer που εκπαιδεύτηκαν να ανταγωνιστούν για την ανταμοιβή των τροφίμων σε ένα μοτίβο κυριαρχίας, όπου χορηγήθηκε τεστοστερόνη προπιονικού εστέρα στον μη κυρίαρχο αρουραίο, που αντέστρεψε την ιεραρχία της κυριαρχίας!
Χρήστες
Οι δόσεις που λαμβάνονται από τους χρήστες αυξάνονται συστηματικά τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα δόσεις 1000 ή ακόμα και 2000 μικρογραμμαρίων την εβδομάδα να είναι αρκετά κοινές ανάμεσα σε αρσιβαρίστες και body-builders. Οι χρήστες φαίνεται να καταναλώνουν διαφορετικούς τύπους αναβολικών στεροειδών την ίδια χρονική περίοδο. Η πρακτική αυτή που διεθνώς ονομάζεται “stacking”, οφείλεται στη ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση μεταξύ των χρηστών ότι με αυτό τον τρόπο μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα αναβολικά αποτελέσματα
Η επίδραση των στεροειδών στη διάθεση, στη συμπεριφορά και στη λίμπιντο είναι αδιαμφισβήτητη και αποδεδειγμένη από μια πληθώρα κλινικών παρατηρήσεων. Τυπικές αλλαγές στη συμπεριφορά και τη διάθεση συσχετίζεται σημαντικά με μεταβολές στη βιοχημεία των στεροειδών (π.χ., εμμηνορροϊκός κύκλος, μείωση του στεροειδούς που σχετίζεται με την ηλικία). Οι βιοχημικές δυσλειτουργίες μπορεί να προκαλέσουν συνηθισμένα ψυχιατρικά συμπτώματα (υπνηλία των επινεφριδίων που σχετίζονται με την αϋπνία , αδυναμία συγκέντρωσης) και αναστολή της έκκρισης στεροειδών και / ή αποκλεισμού τους.
Το GABAA ο κύριος ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής στο κεντρικό νευρικό σύστημα είναι ο καλύτερος μηχανισμός που σχετίζεται με τη νευροεκλεκτικότητα που σχετίζεται με τα στεροειδή (Belelli and Lambert, 2005, Herd et al., 2007; Οι Hosie et al. 2006). Αποτελείται από μια θετική διαμόρφωση των GABA ergic effects στις χαμηλές δόσεις και GABA-μιμητική δραστικότητα σε αυξημένες συγκεντρώσεις, οδηγώντας σε a γενική καταστολή των διεγερτικών νευροδιαβιβαστών. Αυτό συμβαδίζει με τη a κεντρική ανασταλτική δραστηριότητα των νευροστεροειδών, τα οποία είναι γνωστό ότι εκφράζουν τα υπνωτικά, αντικαταθλιπτικά ή αγχολυτικά αποτελέσματα. Η στεροειδής γαναξολόνη 3α-μεθυλοπρογεστερόνη, για παράδειγμα, είναι αυτη που εγκρίθηκε ως υπνωτικό λόγω του μιμητικού GABA δυναμικού της .[quote]Τα στεροειδή είναι πλήρως ικανά να διέρχονται εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να διαχέονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα μετά από ενδογενή σύνθεση στις γονάδες [/quote]
Αυτά τα ρυθμιστικά νευροστεροειδή – GABA περιλαμβάνουν ορισμένους μεταβολίτες ενδογενών στεροειδών τα οποία χαρακτηρίζονται κυρίως από την 3α-υδροξυλίωση και την 5α-διαμόρφωση του κορεσμένου Α-δακτυλίου και συχνά η παρουσία μιας 20-καρβονυλίου ομάδας. Ο 3a προσανατολισμός της υδροξυ- ομάδας φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία για τη νευροδραστικότητα των στεροειδών (Η 3β-αλκυλίωση βελτιώνει σημαντικά τη φαρμακολογική δράση των αντίστοιχων ενώσεων (όπως η γαναξολόνη) με καταστολή της μεταβολικής αποικοδόμησης (παρόμοια με την 17α-αλκυλίωση των στεροειδών για την παράταση της αναβολικά αποτελέσματα). Τυπικά παραδείγματα είναι η 3α, 5α-τετραϋδροπρογεστερόνη (αλλοπρεγνανολόνη) και 3α, 5α-τετραϋδροδεοξυκορτικοστερόνη (THDOC).
δείτε εδώ
Έχασα τον άντρα μου έπαθε ψύχωση
από τα αναβολικά
Αυτά τα νευροδραστικά στεροειδή δεν δρουν ως ενδοκρινικές ορμόνες. Τα στεροειδή είναι πλήρως ικανά να διέρχονται εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να διαχέονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα μετά από ενδογενή σύνθεση στις γονάδες (εννοούμε τους όρχεις στον άνδρα και τις ωοθήκες στη γυναίκα) ή στους αδένες των επινεφριδίων, καθώς και μετά από κατάχρηση συνθετικών στεροειδών. Παρ ‘όλα αυτά, υπάρχουν στοιχεία ότι τα νευροστεροειδή δρουν ως διαμορφωτές παρακρινών υποδοχέων και των δικών τους, η ειδική νευρωνική απόκριση διέπεται κυρίως από τη βιομετατροπή στον εγκέφαλο. Η περιφερειακή επιλεκτικότητα των νευρωνικών επιδράσεων φαίνεται να ελέγχεται από το διαθεσιμότητα ενζύμων στον εγκέφαλο.
Ωστόσο, ο βασικός φαρμακοδυναμικός τρόπος δράσης της νευροκινητικότητας είναι κεντρικός με ενισχυμένη επιθετικότητα ως δυναμικό, παρενέργεια της κατάχρησης των στεροειδών. Συγκεκριμένες εναλλακτικές οδοί είναι
- Αναστολή των μιμητικών επιδράσεων του GABA των νευροστεροειδών από τον ανταγωνισμό,
- Καταστολή της βιοσύνθεσης των GABA μιμητικών στεροειδών,
- Επίδραση της καταστολής των γλυκοκορτικοειδών ως συνέπεια της συμπλήρωσης στεροειδών(e.g. trenbolone – τρενμπολόνη),
- Επίδραση υψηλών επιπέδων βιομετασχηματισμού οιστρογόνων από αναβολικά στεροειδή,
- Έμμεσες επιδράσεις στη νευροδιαβίβαση σεροτονίνης ή ντοπαμίνης.
Μια άλλη ομάδα νευροδραστικών στεροειδών με πιθανές ανταγωνιστικές επιδράσεις GABA περιλαμβάνει τα οιστρογόνα και τα σουλφοσουλφονικά ανδρογόνα (Gibbs et al., 2006, Schumacheret al. 2008). Τυπικά παραδείγματα των τελευταίων είναι τα θειικά της πρεγνενολόνης και της δεϋδροεπιανδροστερόνη. Τα πολικά συζεύγματα δεν είναι πλέον ικανά να μεταναστεύσουν μέσω του αιματοεγκεφαλικού φραγμού και συνθέτονται εκεί τοπικά.
Συγκέντρωση των συζευγμάτων στεροειδών στον εγκέφαλο βρέθηκαν να είναι ανεξάρτητα από τα επίπεδα στο αίμα και παρέμειναν αμετάβλητα μετά από επινελονεκτομή ή γοναδεκτομή. Γενικά, αυτές οι ενώσεις θεωρούνται ανταγωνιστές GABA με αντίθετα βιολογικά αποτελέσματα.
Τα δομικά χαρακτηριστικά αυτών των ενώσεων είναι λιγότερο σημαντικά.
Η γενική ανάπτυξη της επιθετικότητας μετά την κατάχρηση στεροειδών είναι επιδημιολογική, δεν έχει αποδειχθεί. Η αξιολόγηση αυτής της τεκμαρτής συσχέτισης στην πρόσφατη βιβλιογραφία παραμένει αμφιλεγόμενη. Περιπτώσεις θετικής συσχέτισης της κατάχρησης στεροειδών και της επιθετικότητας (Daly κ.ά. 2003, Kouri et al 1995, Perry et al 2003, Pope et αϊ 2000a, b;Su et αϊ. 1993) περιγράφονται καθώς και η απουσία σημαντικών αποτελεσμάτων (Anderson et al. 1992? Yates et al. 1999), η οποία μπορεί να σχετίζεται με την ύπαρξη αντίθετων φαρμακοδυναμικών μηχανισμών, που περιλαμβάνουν παρόμοια στεροειδή που δρουν είτε ως αγωνιστές ή ανταγωνιστές. Επιπλέον, η καταστολή της βιοσύνθεσης και της βιομετατροπής του στεροειδoύς είναι πρωταρχικής σημασίας για τη νευροδραστικότητα των AAS.
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει προφανής συσχέτιση δομής-δραστηριότητας για εξήγηση ή πρόβλεψη το δυναμικό των αναβολικών στεροειδών ως υποψήφια για την πρόκληση επιθετικής συμπεριφοράς.
Η ενζυματική βιοσύνθεση των νευροστεροειδών αποτελεί προϋπόθεση για τη νευροδραστικότητα του στεροειδούς και μπορεί να επηρεαστεί από την αναστολή των ενζύμων. Εφαρμογή της αναστολείς ενζύμων (π.χ., finasteride για αναστολή της 5a-αναγωγάσης) στα κεντρικά νευρικά αποτελέσματα των νευροστεροειδών (Reddy 2004).[quote]Ειδικά στους εφήβους, το πρωτόκολλο με τις ενέσεις στεροειδών αντιπροσωπεύουν αυξημένο επίπεδο δέσμευσης για παράνομη χρήση φαρμάκων [/quote] Συνοπτικά, οι υψηλές δόσεις AAS μπορεί να επηρεάσουν την έκφραση μιας ευρείας κλίμακας νευροπεπτιδίων και τους υποδοχείς στον εγκέφαλο. Ωστόσο, ο αριθμός των μελετών η εξέταση των επιδράσεων του AAS στα νευροπεπτίδια είναι πολύ περιορισμένη
να εξαγάγει οριστικά συμπεράσματα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι αλλαγές σε
αυτά τα νευροπεπτίδια μπορεί να συνεισφέρουν στην εξαρτώμενη από AAS
αλλαγές στις συγκεκριμένες συμπεριφορές. Η εξαίρεση είναι ότι οι μελέτες που αποδεικνύουν εξαρτώμενες από AAS αυξήσεις στην αργινίνη η βαζοπρεσίνη είναι σύμφωνες με την υποτιθέμενους ρόλους αυτών των πεπτιδίων στην έκφραση της επιθετικότητας στα τρωκτικά.
Ένα άλλο αναδυόμενο πρόβλημα είναι η ταυτόχρονη χρήση άλλων φαρμάκων. Σημαντικοί συσχετισμοί μεταξύ της χρήσης αναβολικών στεροειδών και της χρήσης κάνναβης, αμφεταμίνες, κοκαΐνη, τα τσιγάρα και το οινόπνευμα έχουν αναφερθεί Pope 2000; DuRant et al. 1993; Kanayama et al. 2003; Petersson et al. 2006a,b; Simon et al. 2006; own observation). Ειδικά στους εφήβους, το πρωτόκολλο με τις ενέσεις στεροειδών αντιπροσωπεύουν αυξημένο επίπεδο δέσμευσης για παράνομη χρήση φαρμάκων η οποία συχνά οδηγεί τους χρήστες αναβολικών στεροειδών να εμπλακούν σε συμπεριφορά παρόμοια με εκείνη των άλλων χρηστών φαρμάκων. (DuRant et al. 1993) Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι τα AAS έχουν τη δυνατότητα για σωματική και ψυχική εξάρτηση, με συμπτώματα μετά την κατάπαυση της κατάχρησης των AAS Arvary and Pope 2000; Bahrke and Yesalis 2004; Brower 2002; Copeland et al. 2000; Lukas
