Αυτός ο άντρας κάνει μια εξομολόγηση.. παρακάτω ένα απόσπασμα από αυτή την εξιστόρηση στο σκοτεινό κόσμο της ντόπας.
Εάν έχω μετανιώσει για τη χρήση φαρμακοδιέγερσης που έκανα στο παρελθόν, είναι κυρίως για δύο λόγους, όπως ανέφερα και σε μια πρόσφατη συνέντευξη μου: Επειδή τα φάρμακα μου κόστισαν σε θέματα υγείας, ψυχικής και σωματικής (αριστερή καρδιακή υπερτροφία, ενδομυϊκό απόστημα-νοσηλεία, καρδιακές αρρυθμίες-νοσηλεία, αφυδάτωση-νοσηλεία, φαρμακευτική ηπατίτιδα, αθηρωμάτωση-χρήση στατίνων, διπολική διαταραχή-ψυχοθεραπεία, υπογοναδισμός-ορμονική αποκατάσταση). Επειδή τα ΑΑΣ και τα διεγερτικά μου κόστισαν σε ανθρώπινες σχέσεις με συγγενείς-οικογένεια, φίλους- συνάδελφους, σχέσεις-διαζύγιο. Έπρεπε να απομονωθώ από τους ανθρώπους και την κοινωνία γενικότερα, προκειμένου να βελτιώσω τη σωματική μου εμφάνιση στη διάρκεια της προετοιμασίας για έναν αγώνα. Ξόδευα όλες μου τις οικονομίες στην αγορά φαρμάκων, συμπληρωμάτων, φαγητού, για μασάζ και έξοδα γυμναστηρίου. Ένιωθα όπως ένας τοξικομανής που απελπισμένα αναζητούσε τη δόση του, στην προσπάθεια του να νιώσει καλύτερα, να αποδώσει καλύτερα στο γυμναστήριο, αλλά ακόμη και στο κρεβάτι. Ενίοτε γινόμουν ψυχωτικός με παρερμηνείες, ως αποτέλεσμα των ισχυρών ανδρογόνων (φλουοξυμεστερόνης-τρενμπολόνης), αλλά και μανιοκαταθλιπτικός ως αποτέλεσμα της δράσης των αδρενεργικών διεγερτικών του ΚΝΣ (υδροχλωρικήεφεδρίνη-υδροχλωρική κλενβουτερόλη). Η οργή μου ήταν τόσο ανεξέλεγκτη, που με οδηγούσε σε καταστροφές αντικειμένων και με έμπλεκε σε καυγάδες. Εν τέλη, λυπάμαι που απογοήτευσα κυρίως τους γονείς μου και τη σύζυγο μου.
Όταν η ορμονική αποθεραπεία έφτανε στο τέλος της, αντιμετώπισα αρκετές φορές βαριά καταθλιπτικά επεισόδια, τη στιγμή που η ζωή έμοιαζε άδεια δίχως όραμα, νόημα και αξία.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ-ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΛΙΑΤΟΣ. η συνέχεια εδώ στην σελίδα του
