Αρχική » Οι νεολιθικές γυναίκες ήταν πιθανώς πολύ δυνατότερες!

Οι νεολιθικές γυναίκες ήταν πιθανώς πολύ δυνατότερες!

by admin

Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι νεολιθικές γυναίκες είχαν περίπου 15% περισσότερη δύναμη στο χέρι για το μέγεθός τους από τις σημερινές αθλήτριες. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances , υποδηλώνει την «κρυφή ιστορία» του γυναικείου έργου εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Οι γυναίκες που ζούσαν στην προϊστορική εποχή, είχαν πιο γερά χέρια ακόμη και από τις σύγχρονες ελίτ – κωπηλάτριες, καθώς ήσαν υποχρεωμένες να κάνουν συνεχώς πολλές αγροτικές και άλλες βαριές  δουλειές.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα που συνέκρινε τα οστά των γυναικών στην κεντρική Ευρώπη κατά τα πρώτα 6.000 χρόνια της γεωργικής ζωής, με τα οστά μιας μέσης σημερινής γυναίκας (αθλήτριας και μη). Διαπιστώθηκε ότι η μέση προϊστορική αγρότισσα είχε πιο δυνατά μπράτσα ακόμη και από μια σύγχρονη πρωταθλήτρια κωπηλασίας.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Αυστρία και τον Καναδά, με επικεφαλής τη δρ. ‘Αλισον Μάκιντος του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science Advances”, εκτιμούν πως αυτή η σωματική δύναμη των αρχαίων γυναικών οφειλόταν στο ότι έπρεπε να φυτεύουν, να οργώνουν και να θερίζουν με τα χέρια τους, καθώς επίσης να αλέθουν χειρωνακτικά τα δημητριακά ανάμεσα σε δύο μεγάλες πέτρες, έως και πέντε ώρες κάθε μέρα, για να φτιάξουν αλεύρι. Έπρεπε επίσης να μεταφέρουν τροφή και νερό στα ζώα, να επεξεργάζονται το κρέας και το γάλα, να μετατρέπουν τα δέρματα και το μαλλί σε υφάσματα κ.α.[quote]Διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες της νεολιθικής εποχής προ 7.400 έως 7.000 ετών είχαν παρόμοια δύναμη στα πόδια με τις σημερινές πρωταθλήτριες της γυναικείας κωπηλατικής ομάδας του Κέιμπριτζ[/quote]

«Τώρα μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε πόσο έντονες, ποικίλες και κουραστικές ήσαν οι εργασίες μιας γυναίκας, αποκαλύπτοντας έτσι την κρυφή ιστορία της εργασίας των γυναικών για μια περίοδο χιλιάδων ετών» δήλωσε η Μάκιντος.

Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι τα αρσενικά οστά στην κνήμη έγιναν ίσια, λεπτότερα και στρογγυλά και ήταν λιγότερο άκαμπτα στις χιλιετίες πριν από τον Χριστό, υποδεικνύοντας ότι οι άντρες έγιναν λιγότερο δραστήριοι καθώς οι γεωργικές τεχνικές βελτιώθηκαν. Οι κνήμες των τυπικών ανδρών πριν από 7000 χρόνια μοιάζουν με εκείνες των σύγχρονων δρομέων διαδρομών, αλλά από την ύστερη εποχή του σιδήρου ήταν αισθητά ασθενέστερες.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι αρχαίες γυναίκες ανέπτυξαν εξαιρετική δύναμη του βραχίονα με ανάμειξη κόκκων για ώρες στο τέλος. “Μια σημαντική δραστηριότητα στην πρώιμη γεωργία ήταν η μετατροπή των σιτηρών σε αλεύρι, και αυτό ήταν πιθανό να εκτελεστεί από γυναίκες”, δήλωσε  η Μάκιντος.

EarlyFarming_Fields

Οι επιστήμονες τόνισαν ότι τα γυναικεία οστά έως τώρα συγκρίνονταν με τα ανδρικά, πράγμα που έχει οδηγήσει σε συστηματική υποτίμηση της φυσικής ρώμης που είχαν οι παλιές γυναίκες. Η νέα έρευνα είναι η πρώτη που συνέκρινε με τη βοήθεια τομογραφίας προϊστορικά γυναικεία οστά χεριών και ποδιών (από νεολιθικές έως μεσαιωνικές γυναίκες), με αντίστοιχα σύγχρονα γυναικεία οστά από διάφορες αθλήτριες (κωπηλάτριες, δρομείς, ποδοσφαιρίστριες), καθώς και γυναίκες που έκαναν καθιστική ζωή.

Διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες της νεολιθικής εποχής προ 7.400 έως 7.000 ετών είχαν παρόμοια δύναμη στα πόδια με τις σημερινές πρωταθλήτριες της γυναικείας κωπηλατικής ομάδας του Κέιμπριτζ. Όμως τα οστά των χεριών τους ήσαν 11% έως 16% πιο δυνατά από τις αθλήτριες και σχεδόν 30% πιο δυνατά από μια μέση φοιτήτρια του βρετανικού πανεπιστημίου που δεν κάνει κωπηλασία.

Μια γυναίκα της εποχής του Χαλκού πριν από 4.300 έως 3.500 χρόνια είχε 9% έως 13% πιο γερά χέρια από μια νεαρή Βρετανή πρωταθλήτρια κωπηλασίας, αλλά 12% πιο αδύναμα πόδια.

farmingone

Τα οστά είναι ένας ζωντανός ιστός, ακριβώς όπως οι μύες που το περιβάλλουν. Οι προσπάθειες όπως η φυσική πρόσκρουση και η αυξημένη μυϊκή δραστηριότητα μπορούν να τεντώσουν τα οστά και να οδηγήσουν σε ξεχωριστές αλλαγές στο σχήμα, το πάχος και την πυκνότητα. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο αλλάζει ένα βιολογικά αρσενικό οστό είναι πολύ πιο δραματικό από το βιολογικό θηλυκό. Δεν υπάρχει γραμμική σχέση μεταξύ φόρτου εργασίας και βλάβης των οστών. Ο λόγος, λέει,  η Μάκιντος είναι ότι η τεστοστερόνη και το οιστρογόνο επηρεάζουν τις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες του οστού σε διαφορετικές εκτάσεις. Η τεστοστερόνη προάγει την κατασκευή οστού στην εξωτερική επιφάνεια, όπου είναι μηχανικά πλεονεκτική και έχει μεγάλες επιπτώσεις στην αντοχή των οστών, ενώ το οιστρογόνο τείνει να προάγει τη συσσώρευση οστικής πυκνότητας και δραστηριότητας στο εσωτερικό περίγραμμα, το οποίο δεν έχει επίδραση στην αντοχή των οστών.

Αλλά η Μάκιντος λέει ότι δεν είναι όλα αυτά που συνέβαλαν στη δύναμή τους. Έβγαζαν επίσης νερό, ασχολούνταν  με τις γαλακτοπαραγωγές αγελάδες και μετέτρεπαν τα δέρματα και τα μαλλιά σε ρούχα. Στην πραγματικότητα, όταν οι ερευνητές συνέκριναν τη δύναμη  της οστικής κνήμης μεταξύ των σύγχρονων, ζωντανών γυναικών και των προϊστορικών οστών, βρήκαν ένα ευρύ φάσμα. Ορισμένες προϊστορικές γυναίκες είχαν τα πόδια ελλειπών δρομέων, ενώ άλλες έμοιαζαν περισσότερο με εκείνους των καθιστικών φοιτητών. Αυτό υποδηλώνει, λέει η Μάκιντος, ότι υπήρξε μια ευρεία ποικιλία σε ότι αφορά τις  γυναίκες σε αυτές τις κοινωνίες.

Στο μέλλον, η Μάκιντος σχεδιάζει να συνεχίσει να εργάζεται σε αυτές τις συγκρίσεις για να αποκαλύψει περισσότερα μυστικά για τις σκληρά εργαζόμενες γυναίκες του παρελθόντος.

Related Posts

Στην ιστοσελίδα μας χρησιμοποιούμε Cookies, για να μπορέσουμε να προσφέρουμε μια προσωποποιημένη εμπειρία περιήγησης. Αποδοχή Δείτε περισσότερα