Η αγριάδα, οι φωνές, οι πολεμικές γκριμάτσες χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο από το πρωτόγονο του στάδιο. Είναι μια αυτούσια, διαχρονική συμπεριφορά που την συναντάς στο δρόμο, όπου είσαι έτοιμος να συγκρουστείς επειδή παρεξηγήθηκες με άλλον οδηγό, που είσαι έτοιμος να βρίσεις στη δουλειά, στο internet ; ή να παίξεις ξύλο για μια παρεξήγηση. Σε κάθε περίπτωση ο υπεύθυνος της πράξης δύναται να μετανιώσει, αλλά συνήθως κάποιος γίνεται και θύμα.
Την αγριάδα και τις γκριμάτσες τις συναντάς και στον αθλητισμό, ως μια έκφανση πρωτόγονου δυναμισμού, σε κάθε περίπτωση είναι μια συμπεριφορά επιβολής απέναντι στον αντίπαλο δίνοντας του να καταλάβει ότι η δική σου δυναμική είναι αυτή που θα κυριαρχήσει.
Αυτή η διαχρονικότητα του εκφοβισμού είναι και ένα πρότυπο για τους νεότερους, που αντιγράφουν τα είδωλα που είναι διπλά τους , όπως ένα γειτονόπουλο, ή μακριά τους, όπως ένας διάσημος. Σε αυτή την προσπάθεια οδηγός είναι η πειστικότερη αγριάδα, που στοχεύει στον εκφοβισμό, που ομοειδώς έπρατταν και οι ιθαγενείς της Αυστραλίας.
Σήμερα οι εταιρείες και η Βιομηχανία είναι δεκτικές στο αγριεμένο style, που φέρνει κόσμο και δημιουργεί συναισθήματα. Κάποιους άλλους τους διώχνει..
[pp_gallery gallery_id=”32686″ width=”200″ height=”200″]
