Δεν ευθύνεται ο κόσμος κάπου τα βλέπει..το Glute blaster! το κάνουν νεαρές κυρίες
Η σπονδυλική στήλη
Στηρίζει το κεφάλι
Συνδέει άνω με κάτω άκρα
Στηρίζει το κορμό
Προφυλάσσει το νωτιαίο μυελό
Προφυλάσσει τις ρίζες των νεύρων
Αυτή η μοδάτη άσκηση καταπονεί την σπονδυλική στήλη που κάνει όλα τα παραπάνω.
[youtube width=”400″ height=”250″ video_id=”99TOA8_tlMY”]
Η σπονδυλική στήλη είναι ο κεντρικός κίονας του σώματος. Χρησιμεύει για την προστασία του νωτιαίου μυελού και την στήριξη του βάρους της κεφαλής, του κορμού, και των άνω άκρων, μεταβιβάζοντας ταυτόχρονα το βάρος στα οστά της πυέλου και των κάτω άκρων.
Είναι εύκαμπτη κατασκευή που αποτελείται από 33-34 μικρά κυλινδροειδή οστά, τα οποία λέγονται σπόνδυλοι και χωρίζονται το ένα από το άλλο με ινοχόνδρινους δίσκους, οι οποίοι ονομάζονται μεσοσπονδύλιοι δίσκοι. Οι δίσκοι αυτοί αποτελούν περίπου το ¼ του μήκους της σπονδυλικής στήλης.
Οι σπόνδυλοι ταξινομούνται ως εξής:
7 αυχενικοί
12 θωρακικοί
5 οσφυϊκοί
5 ιεροί
4 κοκκυγικοί
Τα κυρτώματα της σπονδυλικής στήλης είναι ικανά να επιδέχονται μεγάλα φόρτια , εδώ δεν υπάρχει λόγος να γίνεται αυτό διότι υπάρχουν πλείστες ασκήσεις για να εξασκηθεί ο γλουτός. Επίσης η αδυναμία των εγκάρσιων κοιλιακών μυών βάζει σε κίνδυνο χιλιάδες αθλούμενους που δεν γνωρίζουν και εμπιστεύονται το ρίσκο!
Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης δέχεται τα μεγαλύτερα φορτία, αφού σχεδόν όλες οι κινήσεις του σώματος από την όρθια στάση μέχρι την άρση ενός βάρους την καταπονούν. Εδώ που στηρίζεται στα γόνατα τι συμβαίνει ; οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι της οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και σε μεγαλύτερο βαθμό οι τελευταίοι Ο4-Ο5 και Ο5-Ι1 δέχονται το μεγαλύτερο ποσοστό από το βάρος του κορμού ή και του επιπρόσθετου εξωτερικού βάρους και εμφανίζουν μεγάλη κόπωση, κατά τις κινήσεις του κορμού ή τις ιδιαίτερες ανάγκες του ατόμου.
Οι δισκοκήλες δεν χρειάζονται υπερβολικά φορτία για να συμβούν, αλλά κυρίως επαναλαμβανόμενες κάμψεις προς τα εμπρός (κοινώς σκύψιμο). Παλαιότερα κύριο αίτιο της δησκοκήλης εθεωρείτο ο τραυματισμός. Σήμερα είναι γενικά παραδεκτό ότι προηγείται διαταραχή στη βιοχημική σύσταση του δίσκου, ενώ ο τραυματισμός αποτελεί εκλυτικό παράγοντα. Δηλαδή προυπάρχει μια διαταραχή της τροφικής του δίσκου μέσα από επαναλαμβανόμενες καταπονήσεις.
