Αρχική » ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΡΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΡΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

by admin

Έκτος από την επίδραση τής σωματικής άσκησης στο κυκλοφορικό και αναπνευστικό σύστημα, αξιόλογες είναι και οι μεταβολές της όξεοβασικής ισορροπίας που συνοδεύουν το μυϊκό έργο. Οι μεταβολές αυτές είναι συνέπεια της παραγωγής γαλακτικού οξέος άπ’ τους μύες κατά την άσκηση. Ο ρυθμός παραγωγής γαλακτικού οξέος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως:
Το είδος, την ένταση, τη διάρκεια και τη συχνότητα εκτέλεσης τής άσκησης.
Το γαλακτικό οξύ διαχέεται άπ’ τα μυϊκά κύτταρα στο μεσοκυττάριο υγρό και στο αίμα. Ή απομάκρυνση του γαλακτικού
οξέος που συγκεντρώνεται στο αίμα επιτυγχάνεται κατά τη φάση αποκατάστασης, δηλαδή όταν συνεχίζεται η άσκηση άλλα σε μέτρια ένταση, ώστε να μην παράγεται γαλακτικό οξύ.[quote]ή ποδηλασία 100 km, σέ 2 ώρες και 15 λεπτά περίπου έχει βρεθεί ότι ελαττώνει το pH του αίματος κατά μέσο όρo σέ 7,35 [/quote]

Το γαλακτικό οξύ διοχετεύεται στους μύες, οπού καταβολίζεται.  Άπ’ την άλλη μεριά, τα όξεοβασικά ρυθμιστικά συστήματα και ιδίως το σύστημα ανθρακικού όξέος διττανθρακικοϋ νατρίου εξουδετερώνουν το γαλακτικό οξύ που κυκλοφορεί στο αίμα.
‘Ωστόσο, μέχρις ότου επέλθει ή εξουδετέρωση και ή απομάκρυνση του γαλακτικού οξέος, το ρΗ του αίματος ελαττώνεται, ανάλογο με την ένταση και τη διάρκεια του έργου, έτσι ώστε να φθάνει από 7,4 σέ 7,3 περίπου στο αρτηριακό αίμα καί σέ 7,2 στο φλεβικό αίμα, όταν ή ένταση του εργου «είναι 200 w 3 0 . Στη βιβλιογραφία αναφέρονται ακόμα και τιμές pH αίματος 6,9—7,0 μετά άπο εξαντλητικό δρόμο 400—800 μέτρων ή” 6,8 μετά από εξαντλητική άσκηση σε κυλιόμενο τάπητα (5 ασκήσεις διαρκείας 40 — 60 δευτερολέπτων η κάθε μια με μεσοδιαστήματα ανάπαυση
4 λεπτών) . Σε άλλες μορφές (άθλησης ποδηλασία, κολύμβηση, σκί κ.α,) ο βαθμός της γαλακτικής οξέωσης είναι μικρότερος. Ειδικά, ή ποδηλασία 100 km, σέ 2 ώρες και 15 λεπτά περίπου έχει βρεθεί ότι ελαττώνει το pH του αίματος κατά μέσον όρo σέ 7,35 .
Έχει υποστηριχθεί, ότι ή οξέωση αποτελεί σημαντικό παράγοντα περιοριστικό της απόδοσης κατά την μεγίστη άσκηση βραχείας διάρκειας.

  • Ή ελάττωση του pH του αίματος πιστεύεται ότι παραβλάπτει τη νευρομυική αγωγιμότητα και τήν ικανότητα των ιόντων ασβεστίου να συνδεθούν με τις συσταλτές πρωτεΐνες των μυοϊνιδίων.
  • Το χαμηλό pH αίματος μπορεί ακόμα, να οδηγήσει σε μετακίνηση καλίου άπ’ τον ενδοκυττάριο προς το έξωκυττάριο χώρο καί σε αύξηση της συγκέντρωσης του καλίου στο αίμα.

‘Ωστόσο, ή εξουδετέρωση της γαλακτικής οξέωσης με έγχυση διττανθρακικών ή Tris-Buffer δεν βελτιώνει τήν απόδοση κατά τή φυσική άσκηση, γεγονός που ρίχνει αμφιβολίες στην άποψη ότι το pH αποτελεί παράγοντα περιοριστικό της απόδοσης.

Έκτος απ το κάλιο και άλλοι ηλεκτρολύτες
έχει αναφερθεί ότι μεταβάλλονται
κατά τη διάρκεια της άσκησης.

‘Αναφέρθηκε ήδη ή αύξηση του καλίου του όρου που παρατηρείται κατά τη μεγίστη σωματική άσκηση και αποδίδεται, σε έξοδο καλίου απ’ τους συσπώμενους μύες. Έκτος απ το κάλιο και άλλοι ηλεκτρολύτες έχει αναφερθεί ότι μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της άσκησης. Σε μαραθωνοδρόμους έχουν διαπιστωθεί μικρές όχι σημαντικές μεταβολές του νατρίου και των χλωριούχων του πλάσματος, ανάλογες με τις μεταβολές του όγκου του αίματος πού παρατηρήθηκαν μετά το πέρας του δρόμου. ‘Ιδιαίτερα σημαντική ήταν ή ελάττωση του μαγνησίου του
πλάσματος στην ίδια εργασία. Ή ελάττωση αυτή αποδόθηκε σε μετακίνηση του δισθενούς αυτού ιόντος απ τον έξωκυττάριο προς τον ενδοκυττάριο χώρο. Ή μετακίνηση αυτή μπορεί να συνδέεται με το γεγονός, ότι το μαγνήσιο αποτελεί συστατικό πολλών σημαντικών κυτταρικών ένζυμων και ή συγκέντρωση του είναι αυξημένη σε κύτταρα με μεγάλη μεταβολική δραστηριότητα. ‘Αντίθετα με το μαγνήσιο, το ασβέστιο τού πλάσματος δεν μεταβλήθηκε σημαντικά μετά την άσκηση.
Είναι γνωστό ότι κατά την έναρξη της άσκησης προκαλείται έξαγγείωση πλάσματος με μετακίνηση νατρίου και χλωριούχων σε συγκέντρωση ίση με αυτήν που βρίσκεται στο αίμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ελάττωση του όγκου του αίματος και αμετάβλητες συγκεντρώσεις των δύο αυτών ιόντων στο πλάσμα. Όσο αυξάνει ή ένταση της άσκησης, ή απώλεια ηλεκτρολυτών είναι μικρότερη απ’ την απώλεια πλάσματος με άποαποτέλεσμα τήν αύξηση τής συγκέντρωσης τους στο πλάσμα (αίμοσυμπύκνωση)
Έτσι, μπορεί να βρεθεί αυξημένη ή συγκέντρωση τού νατρίου και του ασβεστίου στον ορό σέ αντίθεση μέ τήν αύξηση τού νατρίου, ή αύξηση του καλίου του ορού δεν φαίνεται να αποτελεί απλώς συνέπεια αίμοσυμπύκνωσης, άλλα πρέπει να αποδοθεί σε μετακίνηση του ενδοκυττάριου καλίου προς το πλάσμα. Πραγματικά το κάλιο των σκελετικών μυών ελαττώνεται σημαντικά κατά τη μυϊκή άσκηση. Όσον άφορα το μαγνήσιο, είναι γνωστό ότι ή συγκέντρωση του μέσα στα κύτταρα αυξάνει όσο αυξάνει και ή δραστηριότητα των αντιστοίχων κυττάρων. Επομένως, ή ελάττωση της συγκέντρωσης του στο πλάσμα κατά τήν άσκηση μπορεί να αποδοθεί σε αυξημένες ανάγκες των συσπώμενων μυών σέ μαγνήσιο.

δείτε επίσης εδώ

ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΑ Προβλήματα και Αθλητική ΑΠΟΔΟΣΗ

Related Posts

Στην ιστοσελίδα μας χρησιμοποιούμε Cookies, για να μπορέσουμε να προσφέρουμε μια προσωποποιημένη εμπειρία περιήγησης. Αποδοχή Δείτε περισσότερα