Πολλοί νομίζουν ότι ελέγχουν την Λολίτα τους. Στο παρελθόν οι εταιρείες συμπληρωμάτων διατροφής πουλούσαν καθαρή ανδροστενδιόνη όπως και DHEA, σήμερα η κατάσταση είναι διαφορετική. Προσωπικά είχα γνώση των πωλήσεων εκείνη την εποχή. Παρακάτω η Δ4-ανδροστενδιόνη στο σώμα.
Η Δ4-ανδροστενδιόνη προέρχεται κατά 50% από τα επινεφρίδια και κατά 50% από τους άρχεις ή τις ωοθήκες. Τα κυκλοφορούντο ποσά της Δ4-Α είναι στους άνδρες 0,9-1,4 ng/ml και στις γυναίκες 1,6-2 ng/ml (Orth DN and Kovacs WJ 1998).[quote]H Δ4-ανδροστενδιόνη που παράγεται από τα επινεφρίδια σε ποσότητα 2-4 mg την ημέρα, έχει το 1/20 της ανδρογονικής δράσης της τεστοστερόνης.[/quote]
Η Δ4- ανδροστενδιόνη όπως και οι DHEA και DHEA-S παράγονται από τα επινεφρίδια κάτω από τη διεγερτική δράση της ACTH και παρουσιάζει και αυτή όπως και η DHEA κιρκάδιο ρυθμό καθώς και τις αντίστοιχες με τις DHEA και DHEA-S μεταβολές με την ηλικία. Αυξημένα ποσά της Δ4-Α παρατηρούνται στο Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS), στο σύνδρομο Cushing, στη Συγγενή Υπερπλασία των Επινεφριδίων (ΣΥΕ), σε όγκους των επινεφριδίων και των ωοθηκών, σε υπερπλασία του στρώματος των ωοθηκών καθώς και στην ιδιοπαθή υπερτρίχωση, ενώ χαμηλές τιμές παρατηρούνται στην επινεφριδιακή (v.Addison) και ωοθηκική ανεπάρκεια (Orth DN and Kovacs WJ 1998).
Ο Τζέρεμι Άιρονς ήταν όμηρος της Λολίτας του
H Δ4-ανδροστενδιόνη που παράγεται από τα επινεφρίδια σε ποσότητα 2-4 mg την ημέρα, έχει το 1/20 της ανδρογονικής δράσης της τεστοστερόνης. Λόγω όμως της μετατροπής της στην περιφέρεια σε τεστοστερόνη αποκτά σημασία σαν δραστικό ανδρογόνο. Τούτο ισχύει ιδιαίτερα στην γυναίκα, όπου τα κυκλοφορούντο ποσά ανδρογόνων είναι λίγα, η ανδρογονική τους ισχύς μικρή και η Δ4-ανδροστενδιόνη μετατρέπεται σε τεστοστερόνη σε ποσοστό 14% παράγοντας έτσι το 67% της τεστοστερόνης και το 50% της δεϋδροτεστοστερόνης (DHT) που κυκλοφορούν στο πλάσμα (Longcope C 1986). Έτσι στη γυναίκα διπλασιάζεται το ποσό της τεστοστερόνης που παράγεται από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια και η Δ4- ανδροστενδιόνη είναι το σημαντικότερο ανδρογόνο που η αύξηση της έκκρισής της συνοδεύεται από αρρενοποιητικά φαινόμενα. Οι ωοθήκες αυξάνουν την παραγωγή τους σε Δ4-ανδροστενδιόνη, περίπου κατά 15%, κατά την περιωορρηκτική περίοδο
(Abraham GE 1974). Σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες τα επίπεδα της Δ4-Α στο πλάσμα είναι μεγαλύτερα εκείνων των ανδρών. Μετά την εμμηνόπαυση τα κυκλοφορούντο ποσά της Δ4-Α είναι περίπου τα μισά εκείνων πριν από την εμμηνόπαυση και η περισσότερη Δ4-ανδροστενδιόνη προέρχεται από τα επινεφρίδια αν και το κυρίαρχο στεροειδές που εκκρίνει η ωοθήκη είναι η Δ4-Α (Meldrum DR et al 1981).
Στον άνδρα η Δ4-ανδροστενδιόνη προσφέρει λιγότερο από το 10% της συνολικής ποσότητας τεστοστερόνης που κυκλοφορεί αν και το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε παθολογικές καταστάσεις όπως το σύνδρομο Klinefelter χωρίς όμως η αύξηση αυτή να μπορεί να επηρεάζει τον υπογοναδισμό που παρατηρείται στο σύνδρομο (Παπαδήμας ΙΣ και Μανταλενάκης ΣΙ 1993). Η Δ4-Α δεν μπορεί να μετατραπεί απ’ευθείας σε δεϋδροτεστοστερόνη (DHT) και έτσι είναι ασθενές ανδρογόνο. Ο ρόλος της στον άνδρα είναι ότι στην περιφέρεια μπορεί να μετατραπεί σε οιστραδιόλη (Ε2) μέσω αρωματοποίησης (Frick J et al 1998).
