Ο μηχανισμός με τον οποίο τα διάφορα αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή επιδρούν μέσα στο κύτταρο διαφοροποιείται ανάλογα τη χημική δομή κάθε παρασκευάσματος. Η βασική διαφορά έγκειται στη χημική συγγένεια που παρουσιάζουν με τους υποδοχείς στεροειδών και την αλληλεπίδρασή τους με τα
ένζυμα μεταβολισμού τους. Για παράδειγμα, η 19-επιτεστοστερόνη έχει μεγαλύτερη συγγένεια με το στεροειδή ανδρογονικό υποδοχέα σε σχέση με την τεστοστερόνη, και συνεπώς θεωρείται ισχυρότερο ανδρογονικό φάρμακο. Η στανοζολόλη, έχει μικρή συγγένεια με αυτούς τους υποδοχείς και γι’ αυτό η δράση της είναι κυρίως αναβολική.[quote]η συνεχής και μακροχρόνια χορήγηση στανοζολόλης τείνει να αυξήσει το οξειδωτικό στρες στο ήπαρ[/quote]
Υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες που να συσχετίζουν αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή με το οξειδωτικό στρες. Σε μια απ’ αυτές [Pey A., 2003] βρέθηκε πως η μακροχρόνια χορήγηση στανοζολόλης σε αρουαραίους (8 εβδομάδες) προκάλεσε σημαντική αύξηση στη συγκέντρωση των TBARS και στις δραστικότητες των SOD, CAT και GPx στο ήπαρ. Αντιθέτως, η άθληση από μόνη της δεν αύξησε τα ηπατικά επίπεδα των παραπάνω δεικτών οξειδωτικού στρες. Η αύξηση της δραστικότητας των
SOD, CAT και GPx στο ήπαρ αθλημένων και μη – αθλημένων αρουραίων υποδηλώνει την εμφάνιση οξειδωτικού στρες στα ζώα.
Στην ίδια εργασία μετρήθηκαν και αυξημένα επίπεδα του δείκτη TBARS στο ήπαρ ζώων μετά από χορήγηση στανοζολόλης.
Καμία αλλαγή δεν παρατηρήθηκε στα επίπεδα TBARS, στον ορό, στον σκελετικό και καρδιακό μυ. Σύμφωνα με τα παραπάνω ευρήματα, η συνεχής και μακροχρόνια χορήγηση στανοζολόλης τείνει να αυξήσει το οξειδωτικό στρες στο ήπαρ, γεγονός που ενδεχομένως να εξηγεί την αυξημένη έκφραση αντιοξειδωτικών ενζύμων στο όργανο αυτό.[quote]τα AAS αναστέλλουν in vitro την αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων στα μιτοχόνδρια. Αυτή η δυσλειτουργία θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση στην παραγωγή ελευθέρων ριζών.[/quote]
Ο μηχανισμός με τον οποίο η χορήγηση στανοζολόλης δια της στοματικής οδού συνδέεται με την αυξημένη παραγωγή ελευθέρων ριζών είναι άγνωστος προς το παρόν. Μελέτες έδειξαν πως θεραπεία 8 εβδομάδων με στανοζολόλη ή άλλα ανδρογόνα αναβολικά δια της στοματικής οδού προκαλεί μείωση στη δραστικότητα των μιτοχονδριακών συμπλοκών της αναπνευστικής αλυσίδας.[quote]Ο μεταβολισμός από το ηπατικό κυτόχρωμα Ρ450 (CYP) υψηλών δόσεων στανοζολόλης αυξάνει σημαντικά την παραγωγή ελευθέρων ριζών[/quote]
Επιπλέον τα AAS αναστέλλουν in vitro την αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων στα μιτοχόνδρια. Αυτή η δυσλειτουργία θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση στην παραγωγή ελευθέρων ριζών. Επειδή όμως η δραστικότητα της μιτοχονδριακής SOD παραμένει αναλλοίωτη. κάποιος άλλος μηχανισμός πρέπει να είναι υπεύθυνος για την αύξηση των ελεύθερων ριζών κατά τη θεραπεία με στανοζολόλη.
Ο μεταβολισμός από το ηπατικό κυτόχρωμα Ρ450 (CYP) υψηλών δόσεων στανοζολόλης αυξάνει σημαντικά την παραγωγή ελευθέρων ριζών, οδηγώντας από τη μια μεριά στην αύξηση του οξειδωτικού στρες και από την άλλη μεριά στην επαγωγή της έκφρασης των αντιοξειδωτικών ενζύμων και του κυτοχρώματος Ρ450 [Pey Α και συν.., 2003].
