Αρχική » Ντέκα & Απελευθέρωση Νευρομεταβιβαστικών αμινοξέων

Ντέκα & Απελευθέρωση Νευρομεταβιβαστικών αμινοξέων

by admin

Έχω γράψει για την κλασική δεκανοϊκή ναδρολόνη την “ΘΕΑ” που σε βοηθά να «επιβιώσεις» να αγωνιστείς να θεραπευτείς, να πουλήσεις τσαμπουκά, κάποιες στιγμές να γίνεις το γοητευτικό μαντρόσκυλο που θα αρέσει στις γυναίκες, παρακάτω μιλούν οι επιστήμονες και ξεκαθαρίζουν την κατάσταση.

Η  δεκανοϊκή ναδρολόνη ασκεί αντιαγχώδη δράση στα πειραματόζωα, η οποία εκφράζεται με μείωση του συναισθήματος του φόβου και έτσι επαγωγή επιθετικής συμπεριφοράς. Φαίνεται ακόμη ότι επάγει συναισθήματα αμοιβής- ευχαρίστησης μέσω του υποθαλάμου και αυτό συνάδει με την τάση κατάχρησης των αναβολικών από τους αθλητές και την πιθανή φαρμακευτική εξάρτηση που προκαλεί η αγωγή με μεγάλες δόσεις αναβολικών.

Όπως διαπιστώθηκε και από τα πειραματικά αποτελέσματα της εργασίας ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΒΟΛΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΝΕΥΡΟΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΙΚΩΝ ΑΜΙΝΟΞΕΩΝ ΣΤΟΝ ΥΠΟΘΑΛΑΜΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΠΙΜΥΩΝ τα αναβολικά στεροειδή φάρμακα επηρεάζουν σημαντικά το ΚΝΣ.

Από τα πειράματα της πρώτης φάσης, διαπιστώθηκαν μεταβολές της συγκέντρωσης των αμινοξέων γλουταμινικό και GABA σε όλους τους υπό μελέτη πυρήνες.

Αυτό αντί να διαφωτίζει, συχνά αποτελεί ένα ακόμη δυσκολότερο πρόβλημα για επίλυση, διότι στα ομογενοποιήματα δεν είναι δυνατόν να διακριθεί το αν η μεταβολή των συγκεντρώσεων των αμινοξέων οφείλεται σε μεταβολές νευρωνικής δραστηριότητας ή απλώς επίδραση των υπό μελέτη ουσιών στο μεταβολισμό των αμινοξέων. Το πρόβλημα αυτό είναι ακόμη δυσκολότερο όταν αναφερόμαστε σε ανδρογονικά σκευάσματα που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν και τις δύο λειτουργίες. Ακόμη στα ομογενοποιήματα, ο ιστός δεν είναι ομοιογενής με αποτέλεσμα να μη μπορεί να διακριθεί το αν η μεταβολή της συγκέντρωσης των αμινοξέων οφείλεται περισσότερο στο νευρικό ιστό ή στη νευρογλοία. Οι μεταβολές δε των συγκεκριμένων αμινοξέων είναι ακόμη δυσκολότερο να αξιολογηθούν διότι η σχετική συγκέντρωσή τους εξαρτάται από ένζυμα που μετατρέπουν το ένα στο άλλο.

Έτσι μείωση του γλουταμινικού, για παράδειγμα, με ταυτόχρονη αύξηση του GABA μπορεί να σημαίνει ότι:

α. Η μεταβολή είναι νευρωνική και άρα έχουμε μία κατασταλτική δραστηριότητα στον πυρήνα

β. Η μεταβολή οφείλεται σε επαγωγή της γλουταμινικής αποκαρβοξυλάσης και άρα υπάρχει συνεχής μετατροπή του γλουταμινικού σε GABA

γ. Η μεταβολή οφείλεται σε απομάκρυνση του γλουταμινικού λόγω επαγωγής του μηχανισμού μεταφοράς του στα κύτταρα της νευρογλοίας κ.ά.

Έτσι από τα πειράματα της πρώτης σειράς οι μεταβολές στα αμινοξέα δεν είναι σε θέση να δικαιολογηθούν απολύτως, είναι όμως βέβαιο ότι με οποιοδήποτε μηχανισμό και αν συμβαίνουν οι μεταβολές αυτές προκαλούνται από την επίδραση της δεκανοϊκής ναδρολόνης.

Για να διαπιστωθεί το αν οι μεταβολές αυτές της συγκέντρωσης τωναμινοξέων οδηγούν και σε αλλαγές της απελευθέρωσής τους στη συνοπτική σχισμή καθώς και το αν η απελευθέρωση ή μη έχει λειτουργικό χαρακτήρα έπρεπε να διερευνηθεί περαιτέρω.

Επελέγη ο πυρήνας του υποθαλάμου και μάλιστα ο οπίσθιος υποθάλαμος ώστε να αποφευχθεί αφενός η αλλοίωση των αποτελεσμάτων, λόγω αναδραστικών μηχανισμών αυτορρύθμισης των γαναδοτροπινών (που εδράζουν στον πρόσθιο υποθάλαμο) και αφετέρου για να υπάρξει μια εικόνα των συναισθημάτων ευχαρίστησης-αμοιβής που σχετίζονται άμεσα και με τη σεξουαλική ευχαρίστηση, με την όρεξη αλλά και άλλες αυτόνομες λειτουργίες και που γνωρίζουμε ότι εντοπίζονται στον οπίσθιο υποθάλαμο (παρακοιλιακός και υπεροπτικός πυρήνας) (Singewald και Philippu,1996, Heaton, 2000). Ακόμη θεωρήθηκε ότι η διερεύνηση στον συγκεκριμένο πυρήνα θα χρησίμευε στην διαλεύκανση της πιθανής εξαρτησιογόνου δράσης των αναβολικών στεροειδών, αλλά και της πιθανής συμμετοχής τους σε μηχανισμούς που ενέχονται στην επιθετικότητα και το άγχος (Zinder και Dar, 1999).[quote]Τα δύο αυτά φαινόμενα μαζί, συνηγορούν υπέρ της πιθανότητας της αντιαγχώδους επίδρασης των αναβολικών στεροειδών καθώς και της ανάλογης έκφρασης από το καρδιαγγειακό[/quote]

Από τα αποτελέσματα της υπερεκχείλισης διαπιστώνεται ότι υπάρχει στατιστικώς σημαντική αύξηση της νευρωνικής απελευθέρωσης του GABA, σε σχέση με τους μάρτυρες (το αποτέλεσμα αναστέλλεται όταν στο ΕΝΥ προστίθεται τεδροδοτοξίνη (ΤΤΧ, 1 μΜ)). Αντίθετα παρατηρείται σημαντική μείωση στο ρυθμό απελευθέρωσης του γλουταμινικού οξέος. Τα δύο αυτά φαινόμενα μαζί, συνηγορούν υπέρ της πιθανότητας της αντιαγχώδους επίδρασης των αναβολικών στεροειδών καθώς και της ανάλογης έκφρασης από το καρδιαγγειακό, μια που είναι γνωστό ότι η αύξηση του GABA στον οπίσθιο υποθάλαμο συνοδεύεται με βραδυκαρδία και υποτασική δράση (Singewald et al., 1997).[quote]η υποχώρηση του συναισθήματος του φόβου είναι η βάση ίσως και για την επιθετική συμπεριφορά που περιγράφεται στη βιβλιογραφία [/quote]

Στα παραπάνω αποτελέσματα προστέθηκαν και αυτά της έκθεσης των πειραματοζώων σε αγχογόνα ερεθίσματα. Διαπιστώθηκε ότι οι επίμυες που έλαβαν αγωγή με δεκανοϊκή ναδρολόνη παρουσίαζαν μειωμένη απελευθέρωση GABA σε σχέση με την ομάδα των μαρτύρων, γεγονός που ίσως σημαίνει ότι το ερέθισμα είναι αμβλύτερο για τα πειραματόζωα αυτά ενώ η απελευθέρωση του γλουταμινικού ήταν σε σημαντικό βαθμό επίσης περιορισμένη.

Το παραπάνω αποτέλεσμα συνάδει με την συμπεριφορά που επιδεικνύουν τα πειραματόζωα και στον σταυροειδή υπερυψωμένο λαβύρινθο (Miyazaki και συν., 1995). Όπως ήδη αναφέρθηκε στηνπεριγραφή των αποτελεσμάτων οι επίμυες που έχουν λάβει αγωγή με δεκανοϊκή ναδρολόνη, παραμένουν για διπλάσιο σχεδόν χρονικό διάστημα στα ανοικτά πεδία του λαβυρίνθου εξερευνώντας το περιβάλλον. Δεν διστάζουν δε, αγνοώντας το ύψος -γεγονός αφύσικο για το είδος – να πηδήξουν στο έδαφος, αν δε στη συνέχεια, υποβληθούν εκ νέου στη δοκιμασία συνεχίζουν την εξερεύνηση των ανοικτών πεδίων. Αντιθέτως στην ομάδα των μαρτύρων τα πειραματόζωα παραμένουν κυρίως στα κλειστά πεδία και κινούνται ελάχιστα στους ανοιχτούς βραχίονες. Σε περίπτωση δε που κάποιος από τους μάρτυρες, λόγω ατυχήματος πέσει στο έδαφος, σε επόμενη δοκιμασία δεν εξέρχεται καθόλου από τα κλειστά πεδία.[quote]Η δεκανοϊκή ναδρολόνη επηρεάζει με διάφορο τρόπο πολλές από τις δομές του εγκεφάλου, όσον αφορά τις συγκεντρώσεις του γλουταμινικού οξέος και του GABA.[/quote]

Θεωρούμε ότι ο λόγος της παραπάνω συμπεριφοράς είναι η μειωμένη αίσθηση του φόβου και του άγχους που προκαλείται από αυτόν. Φαίνεται ότι τα πειραματόζωα είναι και αισθάνονται δυνατότερα να αντεπεξέλθουν σε άγνωστους κινδύνους, η δε φυσική περιέργεια του ζώου δεν υποχωρεί μπροστά στην έμφυτη αγοραφοβία και υψοφοβία τους.

Αυτή λοιπόν η υποχώρηση του συναισθήματος του φόβου είναι η βάση ίσως και για την επιθετική συμπεριφορά που περιγράφεται στη βιβλιογραφία και θεωρούμε ότι προέρχεται όχι από άγχος αλλά ακριβώς από αντίθετη δράση των αναβολικών στο ΚΝΣ.[quote]Από τη δοκιμασία πεδίου φαίνεται ότι οι επίμυες που έλαβαν αγωγή με ναδρολόνη είναι λιγότερο φοβισμένοι και επιδεικνύουν αυξημένη αυτοπεποίθηση και κινητικότητα [/quote]

Συμπερασματικώς θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι:

  1. Η δεκανοϊκή ναδρολόνη επηρεάζει με διάφορο τρόπο πολλές από τις δομές του εγκεφάλου, όσον αφορά τις συγκεντρώσεις του γλουταμινικού οξέος και του GABA.
  2. Στον οπίσθιο υποθάλαμο ο βασικός ρυθμός απελευθέρωσης του GABA εμφανίζεται αυξημένος κατά 45,45% στα πειραματόζωα που έλαβαν αγωγή με δεκανοϊκή ναδρολόνη σε σχέση με τους μάρτυρες
  3. Στον ίδιο πυρήνα ο βασικός ρυθμός απελευθέρωσης του γλουταμινικού εμφανίζεται μειωμένος κατά 4,45% σε σχέση με του μάρτυρες
  4. Σε καταστάσεις άγχους από εξωτερικά ερεθίσματα φαίνεται ότι επάγεται η απελευθέρωση και του κατασταλτικού και του διεγερτικού αμινοξέος, ενώ η απελευθέρωση και των δύο είναι μειωμένη στα πειραματόζωα που έλαβαν αναβολική αγωγή σε σχέση με τους μάρτυρες.
  5. Από τη δοκιμασία πεδίου φαίνεται ότι οι επίμυες που έλαβαν αγωγή με ναδρολόνη είναι λιγότερο φοβισμένοι και επιδεικνύουν αυξημένη αυτοπεποίθηση και κινητικότητα σε σχέση με τους μάρτυρες. Το παραπάνω διαπιστώνεται από την τάση που εμφανίζουν να εξερευνούν και σε δεύτερη δοκιμασία τα ανοικτά πεδία (αντίθετα με του μάρτυρες).

Τελικώς θα μπορούσε να ειπωθεί, ως γενικό συμπέρασμα από τα αποτελέσματα της παρούσης εργασίας, ότι η δεκανοϊκή ναδρολόνη ασκεί αντιαγχώδη δράση στα πειραματόζωα, η οποία εκφράζεται με μείωση του συναισθήματος του φόβου και έτσι επαγωγή επιθετικής συμπεριφοράς. Φαίνεται ακόμη ότι επάγει συναισθήματα αμοιβής-ευχαρίστησης μέσω του υποθαλάμου και αυτό συνάδει με την τάση κατάχρησης των αναβολικών από τους αθλητές και την πιθανή φαρμακευτική εξάρτηση που προκαλεί η αγωγή με μεγάλες δόσεις αναβολικών.

Η χρήση αναβολικών στεροειδών φαρμάκων για τη βελτίωση των επιδόσεων αθλητών είναι πλέον δεδομένη. Οι ενέργειες των ουσιών αυτών στο ΚΝΣ είναι άμεσες και έμμεσες σε διαφόρων τύπων νευρώνες. Από τις δράσεις αυτές παρατηρούνται σαφείς αλλαγές στη συμπεριφορά (μείωση του άγχους, αύξηση της επιθετικότητας, ευφορία και τάση για κατάχρηση).

δες επίσης εδώ: DECA η Τίμια!

Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η επίδραση της δεκανοϊκής ναδρολόνης στη συγκέντρωση των διεγερτικών και κατασταλτικών νευροδιαβιβαστικών αμινοξέων σε πρώτη φάση σε ομογενοποιήματα πυρήνων εγκεφάλων επιμύων και σε δεύτερη σειρά πειραμάτων η συγκέντρωση των ίδιων αμινοξέων σε υπερδιήθημα οπισθίου υποθαλάμου και κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Χρησιμοποιήθηκαν άρρενες επίμυες Wistar στους οποίους το αναβολικό χορηγήθηκε άπαξ ημερησίως σε δόση 15 mg/Kg και για χρονικό διάστημα 15, 30 και 60 ημερών. Στη συνέχεια προσδιορίστηκε η συγκέντρωση του GABA και του γλουταμινικού οξέος σε διάφορους πυρήνες ενώ ακολούθησε υπερεκχείλιση του οπισθίου υποθαλάμου και υποβολή των πειραματοζώων σε δοκιμασίες ήχου (95 dB) και πόνου (εφαρμογή σφιγκτήρα στην ουρά). Τα αμινοξέα μετρήθηκαν με υγρή χρωματογραφία υψηλής απόδοσης και φθορισμομετρικό ανιχνευτή μετά από παραγώγιση με ορθοφθαλδυαλδεϋδη. Παράλληλα τα πειραματόζωα υποβλήθηκαν και σε δοκιμασία συμπεριφοράς υπερυψωμένου σταυροειδούς λαβυρίνθου.

Τα συμπεράσματα της παραπάνω μελέτης είναι ότι η δεκανοϊκή ναδρολόνη ασκεί αντιαγχώδη δράση στα πειραματόζωα, η οποία εκφράζεται με μείωση του συναισθήματος του φόβου και έτσι επαγωγή επιθετικής συμπεριφοράς. Φαίνεται ακόμη ότι επάγει συναισθήματα αμοιβής- ευχαρίστησης μέσω του υποθαλάμου και αυτό συνάδει με την τάση κατάχρησης των αναβολικών από τους αθλητές και την πιθανή φαρμακευτική εξάρτηση που προκαλεί η αγωγή με μεγάλες δόσεις αναβολικών.

ΔΕΊΤΕ ΕΔΩ 

Generation Iron 2: Η ευκαιρία των Μυϊκών Παθιασμένων!
generation-ii-726x400

Related Posts

Στην ιστοσελίδα μας χρησιμοποιούμε Cookies, για να μπορέσουμε να προσφέρουμε μια προσωποποιημένη εμπειρία περιήγησης. Αποδοχή Δείτε περισσότερα